Donderdag 21 februari 2013 - Zonder plan om hierover een blog te schrijven, ging ik
vanmorgen een stuk hardlopen. Ik koos voor een rondje Ransdorp, een rondje van
zo’n 8 à 9 kilometer. Er waait een snijdende, noordoosten wind, het is rond het
vriespunt en onbewolkt. Eigenlijk dus prachtig winterweer. Eenmaal op de
Liergouw voel ik de warmte van de zon in mijn gezicht. De zon staat nog laag en
ik raak geroerd door de schitterende lichtval. Wat is dit toch mooi. Rechts, in
het tegenlicht, de contouren van Durgerdam. Links voor me Ransdorp met zijn
vierkante toren. En verder allemaal weiland, hier en daar een boerderij, zwanen,
eenden, vogels waarvan ik de naam niet ken. Hele zwermen vliegen door de lucht.
Alles kwaakt en kwettert. Dit is Waterland in zijn puurste vorm.
Ik laat mijn gedachten de vrije loop en dwaal af naar
vroeger. Hoe komt het toch dat ik zo graag buiten ben? Dan zie ik hoe mijn
ouders elke zondag ‘even gingen luchten’. Ze liepen het kanaal af, het
draaibruggetje over, en aan de andere kant weer terug. Of ze gingen richting de
Willem II sluizen. Er zat weinig variatie in. Toch was het altijd fijn, dat
wandelingetje op zondag.
De route die ik nu aan het rennen ben, zou een uitstekende
wandeling zijn. De Liergouw meandert lekker, Ransdorp zelf is leuk om doorheen
te lopen, en het fietspad langs de Weersloot (te bereiken via het bruggetje links
achter de kerk), geeft weer die heerlijke rust. Je kunt zelfs halverwege pauze
nemen in het café (open vanaf 15.00 uur) of desnoods terug met bus 30 (rijdt in
het weekend als belbus) als het je toch teveel is.
Voor wie alleen kan wandelen met een concreet doel voor ogen:
zaterdag 9 maart kun je de toren van Ransdorp beklimmen. Het is dan ‘Open Toren
Dag’. Een betere aanleiding kan ik niet bedenken.
www.opentorendag.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten