Donderdag 10 januari 2013 - Aan de vooravond van een voorspelde vorstperiode, is het nog
redelijk warm voor de tijd van het jaar. We hebben dagen lang geen zon gezien,
alleen maar grijze luchten. Maar nu zie ik de zon weer. En grote stukken blauwe
lucht. Een mooi moment om er even uit te gaan. Te voet.
Ik neem de Volendammerweg, loop langs het in aanbouw zijnde
Waterlandplein, steek de IJdoornlaan over, loop langs huizenblokken en
rommelige tuintjes. Het is niet allemaal even mooi om te zien. En het wordt
alleen maar erger: als je de A10 onderdoor bent, eindigt de openbare weg op een
parkeerplaats. Geen paniek. Volg het fietspad rechtdoor, tot voorbij de bosjes,
loop het bruggetje op en zie daar… daar ontvouwt zich de weidsheid van
Waterland. Puur natuur, in welke richting je ook kijkt. Weiland, water, overal vogels,
hier en daar een boerderij. Links de spitse kerktoren van Zunderdorp, rechts de
stompe variant van Ransdorp. Nog verder rechts Durgerdam aan die fotogenieke
dijk. Als je goed tuurt kun je de silo van Holysloot herkennen en de contouren
van Broek in Waterland. De elektriciteitsmasten lijken uit de toon te vallen,
maar doen dat toch niet: ze horen bij dit landschap. Dit is een prachtig zicht.
Ooit tipte ik dit punt aan een student die anti-kraak woonde
in de Dijkmanshuizenstraat, net voor de sloop. “Ik heb niet zoveel met Noord”
had hij mij gezegd, waarop ik hem aanspoorde eens het einde van de
Volendammerweg op te zoeken. Dat heeft hij gedaan. Hij was zo verrukt van wat
hij zag dat hij meteen, met gitaar en vriend achterop de bagagedrager, tot aan
Monnickendam is doorgefietst. Zijn blik op Noord was voorgoed veranderd.
Voor vandaag hou ik het op een kort rondje: ik ga linksaf de
Zwarte Gouw af. Halverwege passeer ik nog een soort nutstuin op een eilandje.
Van wie zou dat zijn? Dat zoek ik nog wel een keer uit. Ik loop verder, de
Beemsterstraat uit richting huis. Toch lekker een uur buitenlucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten