zaterdag 14 december 2013

Winters binnen? Winters buiten!

Zaterdag 14 december 2013 - Dit weekend is er van alles te doen in Noord. Centraal staat het project ‘Winters binnen’. Drie dagen theater, muziek, beeldende kunst en film op tal van locaties. In de Van der Pekstraat zie ik eindelijk het gebreide theaterdecor waarop dit jaar door dames op het Zonneplein zo hard is gezwoegd. Inderdaad een tuin, met hekjes eromheen, een stoel op het gras, een boom voor de deur. Er is van alles gebreid. Ik ben net te vroeg voor de voorstelling, dus fiets ik door naar het Mosveld.

Op het Mosveld, aan de kopse kant van de markt, is een kerstmarkt. En die valt mij niet tegen. In de vele houten huisjes verkopen ze vooral eigen gemaakte producten: etenswaren, drankjes, maar ook kerstcadeautjes en –versiering. Kinderen kunnen hun eigen kerststukje knutselen. Midden op de markt staat een grote tent met verwarming, daar kunnen mensen zich opwarmen. Over de rode loper naar het viaduct. Ook daar weer een stukje ‘Winters binnen’ want je kunt op de foto met een kerstengel. Was ik net te vroeg voor de voorstelling BREI II, voor de muziek ben ik net te laat: de fanfare heeft zijn laatste deuntje gespeeld en gaat inpakken. Straks komt er een dj die plaatjes gaat draaien… maar daar wacht ik niet op.
Er is nóg een kerstmarkt vandaag: bij de Nieuwendammerkerk. Ook hier is het gezellig druk. Wat meer het karakter van een rommelmarkt, maar dan gehuld in kerstsfeer. Dat dan weer wel. De kerst markt is verdeeld: er staat een paar kraampjes buiten, in de kerk, en in het verenigingsgebouw. Daar staat voor de deur ook een dame glühwein te verkopen (“die is erg lekker”, hoor ik iemand roepen). In het verenigingsgebouw is ook koffie verkrijgbaar en een assortiment heerlijke taartjes. Mensen gaan er echt voor zitten. Ik niet, ik ga verder.
Winters binnen is morgen ook te zien.
 
 

maandag 9 december 2013

Kunst kijken op Noordwaarts+

Zondag 8 december 2013 - De Zamenhofstraat is in feite één groot bedrijfsverzamelgebouw. Verspreid over zo’n tien verschillende panden hebben zich hier tal van kunstenaars en creatieve bedrijven gevestigd. Elke 2e zondag van de maand stelt een aantal van hen hun atelier open voor geïnteresseerden onder de naam Noordwaarts+. Dit maandelijke event is voortgekomen uit de bijzonder succesvolle open dagen die eens per jaar plaatsvinden. Ooit ben ik ook op zo’n open dag geweest; ik denk twee zomers geleden. Ik heb daar goede herinneringen aan: het was lekker druk en bijzonder gezellig. Overal stonden standjes waar ze drankjes verkochten en iets om te snacken. In een leeg winkelpand werd een dansvoorstelling opgevoerd, te bekijken vanaf de straat. Bijna elk gebouw had een aantal open ateliers: van een t-shirt bedrukker tot tassenontwerper, van muzikant tot kunstschilder, van een meubelmaker tot beeldhouwer. Ik weet haast niet meer wat ik toen allemaal heb gezien, maar het was bijzonder gevarieerd en de creativiteit was absoluut voelbaar.

Vandaag voelt dat ietsje anders. Het thema van deze december-openstelling is het aanbieden van kunst voor een – relatief – laag bedrag: tot 100 euro. Het lan deze december-openstelling wijkt mij leuk om even te kijken. In gebouw 150 (aan het eind, tegenover Akzo) staat in de gang een lange rij tafels opgesteld voor de ‘Doe Kunst Cadeau’ markt. 35 kunstenaars doen mee en inderdaad zie ik prijsjes van 10 tot 100 euro. Op papier klonk het zo leuk, in het echt valt het mij ietsje tegen; het sprankelt niet. Misschien doordat de IJ-tunnel vandaag dicht is, het zo kort op Sinterklaas zit, het bijzonder koud aanvoelt, ik kan de vinger er niet op leggen. Maar, hou de agenda in de gaten want wie weet komen ze de volgende maand met iets spannenders…
 

maandag 25 november 2013

Rondje Landsmeer

Zaterdag 23 november 2013 - Zodra het kouder wordt, wil je natuurlijk het liefst binnen blijven, dat geldt zeker voor deze zaterdag, zo eind november. De kachel een tikkie hoger. Lekker muziekje op. De zaterdagkrant op schoot. Waarom zou ik eerst een rondje gaan hardlopen? Toch doe ik het. De krant ligt er straks ook nog. Bovendien smaakt het ontbijtje dan extra lekker.

Waar ga ik lopen? Dat is altijd weer de vraag. Deze zaterdag loop ik richting het westen. Naar het gebiedje net buiten de ringweg, tussen het kanaal en Landsmeer. Dit is een bijzonder mooi stukje Noord. Een heel weids landschap met aan de horizon de bebouwing van Landsmeer. Het riet staat nu hoog, ik zie watervogels, grazende schapen, in de verte staan paardjes. Ik hou van dit landschap. Weilanden, bruggetjes, waterpartijen en vooral het zicht op de lucht is altijd weer anders. Van een zwaar wolkendek tot strak blauw. En dat weerkaatst dan weer in het water waardoor dat ook weer een andere kleur krijgt. Het enige is het lawaai van de ringweg, dat is een minpuntje. Als je wandelt heb je daar meer erg in dan als je hardloopt. Er zijn een aantal fiets/wandelpaden aangelegd: van en naar de Banne, het Zuideinde/Kadoelenweg en de Van Beekstraat. Mijn favoriete rondje is dwars door de weilanden naar de Van Beekstraat, daar rechtsaf en via het kanaal weer terug. Dan is mijn hoofd helemaal leeg en ben ik absoluut klaar voor een heerlijk ontbijtje…

PS De link verwijst dit keer naar een hardloopschema voor beginners. Succes!
http://www.gezondheidsnet.nl/lopen-voor-je-gezondheid/artikelen/7170/hardlopen-voor-beginners

vrijdag 15 november 2013

Polderhuis in het Flevopark

Woensdag 13 november 2013 - De herfst gaat hard dit jaar, toch wil ik er nog iets van meepakken. Het weer ziet er goed uit: een licht zonnetje, nauwelijks wind, dan zijn de Schellingwouderbruggen ineens minder heftig met de fiets. Dus komt een oud plan naar boven: het Flevopark. Dit park – wordt wel gezegd – schijnt een van de mooiste, zo niet rustigste parken te zijn van Amsterdam.
 
Ik fiets erheen via de officiële hoofdingang (in het verlengde van de Insulindeweg). Je gaat door zo’n machtige poort en komt dan vrij snel oog in oog te staan met het polderhuis, aan de overzijde van de kleine vijver. Sinds 2010 is hier, midden in het park, een distilleerderij annex proeflokaal gevestigd: ‘t Nieuwe Diep’. Het gebouw dateert van 1880 en heeft een monumentale status. Ooit was er een prijsvraag uitgeschreven: je kon intekenen op dit pand met een goed plan. Ik had bedacht dat het een mooi hardloopstartpunt kon zijn, met trainingstips, fysiotherapeut, fitnessapparatuur, boeken, een crèche en verantwoorde horeca met smoothies en gezonde broodjes. Waar je informatie vindt, routes, adviezen en waar je kunt uitpuffen en nagenieten van je training. Een fijn ontmoetingspunt voor beginnende en gevorderde hardlopers. Ik heb het nooit ingestuurd…
Het polderhuis is nu dus een horecagelegenheid. Buiten staan tafeltjes aan de vijver, picknickbanken op het terras. We hebben er weleens gezeten; heerlijk rustig tussen de bomen. Binnen is de sfeer warm en gezellig: een mooie granitovloer, houten lambrisering, een hoog plafond. Het zorgt voor een ouderwetse akoestiek. Op de kaart staan allerlei soorten jenevers, kruidenbitters en likeuren. Alfabetisch gerangschikt, en allemaal hier gestookt. En ik neem koffie (dat hebben ze ook). Van dinsdag tot en met zondag is het open;  ’s winters van 15.00 tot 18.00 uur, ’s zomers tot 20.00 uur.
Ik fiets terug via de kinderspeelplaats (lekker druk daar!) en vervolgens langs het water richting het zwembad en de bruggen. Als ik thuis ben kijk ik nog even op de kaart. Blijkt dat ik het Flevopark maar voor de helft heb doorkruist! Oostelijk van het polderhuis gaat het nog veel verder door, tot aan de Valentijnkade. Ik heb het in dit blog vaker toegezegd: dit vraagt om een vervolgbezoek…
 

maandag 11 november 2013

Rondom het Purmerplein

Zaterdag 9 november 2013 - Zaterdagochtend vroeg, ik ben op weg naar een afspraak. En opeens realiseer ik mij weer eens hoe bevoorrecht ik ben dat ik in dit buurtje mag wonen. Want kijk naar de foto: hoe sfeervol wil je het hebben? Ik ken het winkelaanbod op mijn duimpje: bakker, slager, slijter, kapper, dierenwinkel, groenteman, opticien, fietsenmaker, computerman. Schoenen, bloemen, naaigerei en andere hobbyfrutsels (soms heb je dat ineens nodig…). En niet te vergeten de altijd vers gebakken vis van Naatje. Sinds kort zit Il Pecorino ook op het plein met afhaalpizza’s (moet ik nog uitproberen). Samen met Puspita, de bistro, de snackbar en Ibo’s Turkse pizza is hier dus ook nog eens van alles te eten. Maar, het smaakt nu eenmaal beter na een lekkere wandeling. Ook dan is het Purmerplein een mooi start- of eindpunt.

Pak de kaart erbij. Start op het Purmerplein en wandel richting de Schermerstraat, naar de oude school die is verbouwd tot woningen. Kijk vooral naar de beelden van Hildo Krop. Loop vandaar naar het Brede Kerkepad, langs het Kleine Die, via het Molenpad richting de Nieuwendammerdijk. Ga op de dijk linksaf en loop door tot voorbij het Rietland. Loop na nr 525 linksaf de Wognumerstraat in. Sla bij de Kwadijkerstraat rechtsaf en loop door tot aan de Schellingwouderbreek. Ga daar links richting de bejaardenwoningen aan het Monnikendammerplantsoen en loop er rechts omheen. Ga bij de Volendammerweg naar links en je loopt zo weer op het Purmerplein af. Je loopt nu dwars door Tuindorp Nieuwendam. Kijk naar de verschillen en herken de overeenkomsten. De bejaardenwoningen, de keukenwoningen, de houten poortwoningen, ze zijn in 1926 als één plan ontworpen: een complete wijk met woningen, scholen, winkels en groen. Ik kan uit eigen ervaring vertellen: het is hier heerlijk wonen!
 
 
 

zondag 3 november 2013

Op bezoek bij Dijk 270

Zaterdag 2 november 2013 - In de bocht van het NH-kanaal, daar waar vroeger een duister jongerencentrum zat, zit sinds dit voorjaar ‘Dijk 270’. Het is nu november, dus de hoogste tijd om er een kijkje te nemen. Het is zaterdagmiddag rond 16.00 uur als ik het café binnenstap. Er zit een stelletje aan Mens-Erger-Je-Niet, aan een ander tafeltje delen moeder en dochter een stuk taart, iets minder rustig is het stel dat druk vergadert. Ik bestel een koffie verkeerd en vraag wat er hier zoal gaande is.

Deze ruimte wordt door Combiwel ter beschikking gesteld aan ondernemers die iets willen uitproberen. Zo verzorgt een Argentijnse jongen een aantal dagen per week ontbijt met zelf gebakken brood. Op vrijdag en zaterdag nemen moeder en dochter de bar over met zelfgebakken taarten. Toko Tante Lies draait elke vrijdag een Indonesisch buffet in elkaar. Op dinsdagmiddag zijn er kinderactiviteiten. Er is een bierbrouwer aan het werk. En op woensdag- tot en met zondagavond komen de jongens van ‘Café De Ruimte’ met een cultureel aanbod dat geen avond hetzelfde is (activiteiten worden aangekondigd op Facebook). Ik proef dat er ruimte is voor nog veel meer!
De taart is uitverkocht maar de koffie smaakt heerlijk. Met Charles Aznavour zachtjes op de achtergrond voelt dit als een lekkere plek om af te spreken. Houten tafeltjes, vintage stoelen, een open haard met Delftsblauwe tegeltjes (gelukkig hebben die de tand des tijds doorstaan) en vrij uitzicht op het park. Boeken in de wand, spelletjes in de kast. Het doet erg huiselijk aan. Ik kan niet anders concluderen: Noord is weer een culturele broedplaats rijker. Zo’n mooi initiatief verdient meer bezoekjes, dus… 
 

vrijdag 25 oktober 2013

Oostelijke IJ-oever - vervolg

Vrijdag 25 oktober 2013 - Mijn vorige blog eindigt bij de Hamerstraat, voor een laatste blik op het IJ. Dat is vandaag het startpunt. Via Vogeldorp fiets ik naar de Zamenhofstraat (ook Akzo is een obstakel van jewelste), en vandaar naar het eind van het Vliegenbos. Dan wordt het weer interessant zou ik bijna zeggen. Hoewel, ik fiets hier langs het Zijkanaal K (wel IJ-water, maar geen IJ), over de Nieuwendammerkade. Een beetje ‘spooky’ toch: ik kom weinig of geen mensen tegen, maar er is wel van alles te zien. Zelfgebouwde kinderspeelplaatsen, picknickplekken, woonboten en –schepen in alle vormen en maten. Een beetje vrijgevochtengevoel heerst hier. Daar waar de kade een hoek maakt, is een beeldentuin ingericht. Grote grove beelden, niet onaardig om te zien. Dan volgt een blok met ateliers en vervolgens: de Kleine Haven, een heel mooi plaatje.
Ik ga de Nieuwendammerdijk verder af, kom langs het altijd aantrekkelijke terras van Café ‘t Sluisje, en fiets verder langs die prachtige villa met schapen, geiten, kippen en ander kleinvee in de voortuin. Altijd weer bijzonder om te zien. Maar goed, ik onderzoek de IJ-oever en fiets door. Daar waar het rietland begint ga ik rechtsaf en, voorbij de jachthaven, aan het eind links. Een doodlopend weggetje, maar o zo leuk. Ik kom een ouder stel tegen. Ze vertellen me dat ze al jaren in de buurt wonen en nu pas ertoe zijn gekomen dit stukje Noord te verkennen. Ze zijn verbluft, zo’n schattig plekje hier aan het water, dat hadden ze nooit verwacht (ik ook niet trouwens… zie foto).
Terug naar de dijk, om het rietland heen, de boogbrug over en rechtsaf het industrieterrein op. Aan het eind zie ik toch een voetpad lopen, over het gras en strak langs het water, richting de jachthaven. Kun je dan toch een rondje lopen? De fiets blijkt vandaag een handicap. Maar ik beloof, een volgende keer ga ik dit te voet verkennen. Het is te leuk om te negeren.
Voor vandaag houdt het op. Ik ben nu op het punt waar mijn blogje over de Oranjesluizen begint (zie augustus); de oostelijke IJ-oever is verkend.
 

woensdag 16 oktober 2013

Langs de oostelijke IJ-oever

Dinsdag 15 oktober 2013 - In augustus heb ik een wandeling gemaakt langs de westelijke IJ-oever. Logisch, dat ik ook een keer de andere kant op ga. Net als vorige keer start ik bij de Tolhuispont, dit keer op de fiets. Via de Willem I sluizen ga ik naar het IJplein. Vanaf daar kun je een bijzonder fijn wandelpad volgen. Over de dijk, met een groots uitzicht op het IJ, loop ik naar Wilhelminadok. Vandaar fiets ik verder langs de Noordwal. Wat is dat een mooie zet geweest, toen, om hier sociale woningbouw neer te zetten. Projectontwikkelaars zouden nu gouden tijden beleven als dit nog braakliggend terrein zou zijn.
Enfin, aan het eind van de Noordwal stopt het mooie uitzicht en sla ik linksaf richting Dirk van den Broek. Er zijn plannen om op deze hoek een trekveer aan te leggen, zodat je kunt oversteken naar Stork. Maar ja, dan stuit je al snel op de panden van Draka (als die toch eens zouden verhuizen…).
Een beetje slingeren door de industrie brengt mij in het Hamerstraatgebied. Daar, voor de deur van Mlab en Hotel de Goudfazant, kan ik eindelijk weer wat van het IJ zien. Er zijn plannen voor een oostveer, van het Azartplein op het Java-eiland naar het Hamerstraatgebied in Noord. Zo’n oostveer lijkt mij een geweldig plan, zowel voor Oost als voor Noord. Ik zal er vast gebruik van maken. Tijdens de herinrichting van de oostelijke eilanden hebben we veel en vaak aan de overkant gewandeld. Naar de bruggetjes op Borneo en Sporenburg, de eigen ontwerpen in de Scheepstimmermanstraat, de verschillende bouwstijlen op het KNSM- en Java-eiland. Met zo’n oostveer is dat veel makkelijker te bereiken.
De discussie over het oostveer spitst zich toe op de landingsplaats in Noord. Het stadsdeel wil dat het oostveer naar de Hamerstraat gaat; een directe (fiets)aansluiting op de Van Hasseltweg zal dan volgen. Wethouder Wiebes ligt dwars; hij wil het oostveer naar het IJplein hebben (en dat levert volgens mij nauwelijks tijd- en km-winst op).
Wordt vervolgd.
 

 

donderdag 3 oktober 2013

Ballen in de bieb


Woensdag 2 oktober 2013 - In dit blog schrijf ik over activiteiten die mij energie geven. Het is een weergave van mijn eigen ervaringen, van dingen die ik leuk vind om te doen. En helaas, dit keer kun je het alleen meemaken als je heel snel bent: mijn volleybalclub is uitgenodigd om een demonstratie volleybal te geven in de bibliotheek. Dit, omdat de Kinderboekenweek dit jaar sport als thema heeft. Komende zaterdag in bibliotheek Molenwijk is er een tweede demonstratie (dan gegeven door Sjoerd). Vandaag, woensdagmiddag, ben ik aan de beurt.
Het is woensdag 14.15 uur. Daar sta ik dan, iets te vroeg, met twee volleyballen en een stapeltje folders van VoNo, te wachten op wat er komen gaat. Ik heb kinderen uitgenodigd die ik normaal ook train: Amber, Denise en Floor. Zodra zij er zijn, geef ik het startsein. We gaan een balletje overspelen, vlakbij de kinderboeken. Het betekent oppassen voor vlaggetjes, het lage plafond, de boeken aan de wand. Maar het gaat goed en al snel staan er kinderen te kijken. Een uitnodigend gebaar is voldoende om de kring steeds groter te maken. Dan gaan we over een boekenkast heen spelen. De kast is te hoog voor hen om elkaar te zien en dat zorgt voor grote hilariteit. Nog meer kinderen willen meedoen en ik maak er twee groepen van. Denise mag assistent trainer zijn en we laten allebei zien hoe je kunt duiken. Nog steeds tussen de boeken, in de gangen, over de vloer. Om 15.10 uur stoppen we ermee en krijgen alle kinderen die meededen een leuk boekje van de bibliotheek, een folder van VoNo en een uitnodiging voor twee proeftrainingen.
Even later puffen we uit aan de leestafel. Denise en Floor maken nog even een woordpuzzel en ik ben tevreden over het verloop. Dit is dan mijn tip: houd de plaatselijke krant in de gaten voor de krenten uit de pap; ze zijn te leuk om te laten schieten.

zaterdag 21 september 2013

Dutch design en Berlage

Vrijdag 20 september 2013 - Deze week ben ik afgegaan op een tip van Marianne (waarvoor dank!). In de Beurs van Berlage, op de hoek van het Damrak, aan de zijde van de rondvaartboten, is sinds eind augustus de expositie ‘Dutch Design’ te zien. Gratis toegankelijk. In feite is het een pop up store (tevens webshop) van de Design Academy Eindhoven. Jonge, talentvolle ontwerpers bieden hier hun werk te koop aan. Meubels, lampen, vloerkleden, vintage en allerlei accessoires. Er hangt en staat van alles. Erg leuk om doorheen te struinen. Met name het contrast tussen de moderne ontwerpen en het klassieke interieur van het Beursgebouw geeft een bijzonder effect. Natuurlijk zouden de ontwerpen beter uitkomen in een neutrale omgeving, maar deze plek geeft zoveel aanloop dat de ontwerpers dat graag voor lief nemen. Aldus de dame bij de ingang.
De pop up store annex expo is in feite een tweede vestiging. In Eindhoven, Smalle Haven 6, heeft Dutch Design Year een permanente winkel. Maar deze unieke plek in Amsterdam, zo aan ‘de rode loper’, maakt het extra bijzonder. Er is zelfs een koffiebar achterin. De openingstijden zijn zeer ruim: zeven dagen per week, van 10.00 tot 18.00 uur. Tot januari 2014 mogen ze hier blijven. En misschien wel langer…
Als je snel bent kun je ook de expositie ‘Tuttobene X’ meepakken, in het soutterain. Hier is werk te zien van 20 Nederlandse ontwerpers die afgelopen april in Milaan hebben geëxposeerd. Deze expositie duurt echter maar tot en met 28 september.
 

dinsdag 17 september 2013

Zomaar de stad in


Vrijdag 13 september 2013 - Niet altijd realiseer ik mij hoe bevoorrecht ik ben. Beter gezegd: hoe bevoorrecht de Noorderling is. Doordat je zo dichtbij de stad woont, en er zo makkelijk heen kan gaan, vergeet je wel eens hoe mooi het is aan de overkant van het IJ.
Vanmiddag moet ik in de stad zijn. Twee boodschapjes heb ik te doen, allebei in de buurt van de Jordaan. En helemaal niet van plan om er een blogje over te schrijven; dat idee krijg ik pas later. Maar goed. Ik moet eerst op de Lindengracht zijn. Het ziet er regenachtig uit dus pak ik de tram, met als nadeel dat je vervolgens alles lopend moet doen. Dat blijkt vandaag een voordeel. Ik doe mijn boodschapje op de Lindengracht en loop vervolgens richting de Haarlemmerstraat voor boodschapje nummer 2. Het is niet eens zulk mooi weer, maar nog steeds droog, en het loopt lekker. Over de Noordermarkt, Prinsengracht, Brouwersgracht. Ik zwalk eigenlijk een beetje. Van brug naar brug. En opeens valt het kwartje: wat is dit stukje Amsterdam toch verschrikkelijk mooi. Zo rustig als het hier is. Terwijl de een over de brug fietst, vaart een ander eronder door. Het is op dit moment dat ik besluit er een blogje aan te wijden en een foto te nemen. Het wordt dan wel geen zonnige foto maar het geeft wel een goed beeld. Zo mooi. En zo dichtbij. Dat noem ik bevoorrecht zijn.
Dus trek eens vaker de wandelschoenen aan. Kijk met andere ogen naar de stad: handel als een toerist maar gebruik je Amsterdamse kennis om de mooiste route uit te stippelen. Wordt vast en zeker een heerlijke wandeling…
 

woensdag 11 september 2013

Noord op de kaart


Dinsdag 10 september 2013 - Als ik naar de stad fiets, ga ik het liefst via de pont bij het IJplein. Gelukkig is de pont net vertrokken (als die er aan zou komen, gun ik mij de tijd niet) en bestel ik een koffie bij Al Ponte. Superkoffie hebben ze hier. En een allervriendelijkste bediening, geboren/getogen Italianen. Ook hangt hier een rekje met info over Noord. Vandaag pluk ik er een foldertje uit met de titel NOORD (II): een expeditie. Er blijkt een kunstroute uitgezet: van pont naar pont, langs 13 locaties. Om alles goed te bekijken heb je nodig: (1) een smartphone, (2) de app LAYAR (te downloaden via de app.store) en (3) een fiets. Ook het foldertje is handig om erbij te houden want daarin lees ik wat er precies te zien is. De meeste installaties zijn alleen actief van donderdag tot en met zondag; andere zijn doorlopend. Slechts vier van de 13 zijn doorlopend te zien zonder mobiele telefoon. Vandaag is het dinsdag en probeer ik die vier te ontdekken – hetgeen niet helemaal lukt.
Bijzonder aan dit initiatief vind ik vooral ook de route. Bekijk de route op de site (of in de folder) en je ziet dat je hiermee een aardig beeld krijgt van het oude Noord. Weer eens wat anders dan de dijken en dorpskernen uit de tijd dat Noord nog geen Noord was. De kunstroute gaat door het Noord van nu. Rij vanaf het IJplein langs de Meeuwenlaan, via Museum De Noord, dwars door de vogelbuurt, het Noorderpark in. Fiets naar de middelste brug, langs de Roze Tanker, ga daar linksaf door het park en over de Van Hasseltbrug. Maak een klein ommetje rond de vijver in het park, ga rechtsaf de Wingerdweg op en via de Ribes- en Hortensiastraat naar de Kamperfoelieweg. Daar weer linksaf tot aan badhuis Disteldorp. Rij vervolgens de Van der Pekstraat af tot aan de toren op het Overhoeksplein. En daar is het eindpunt. Leuke route!
‘NOORD (II): een expeditie’ is open van zaterdag 7 t/m zondag 22 september, van donderdag tot en met zondag.
 
 

woensdag 28 augustus 2013

Over pontjes en sluizen


Dinsdag 27 augustus 2013 - Een wandeltip. De Monnickendammerweg eindigt met een witte boogbrug. Ga over die brug direct naar links en let dan goed op: vlak voor de bocht naar de Schellingwouderdijk is aan je rechterhand een klein paadje te zien dat eindigt bij een hekje. Dit is het begin van het Schellingwouderpark. Of park een goede term is, weet ik zo net niet. Wat ik wel weet, is dat je via dat hekje recht op het IJ afloopt. Het is het begin van een heerlijk ruw, ongeplaveid wandelpad, strak langs het IJ. Continu zicht op alles wat er vaart: plezierjachten, binnenvaartschepen, kleine motorbootjes. Iedereen die door de sluizen wil, komt hier aantuffen. En op de achtergrond: de skyline van de stad. Wat een geweldig plek! Je zou hier ook heerlijk kunnen zitten, er valt genoeg te zien, ware het niet dat er geen bankjes staan. Je moet eigenlijk een picknickkleedje meenemen. Twee dames die ik passeer hebben klapstoeltjes mee; dat kan natuurlijk ook.
Wil je doorlopen naar het einde, tot aan de Noorder IJdijk, dan moet je tweemaal een watertje over. Dat gaat beide keren met een pontje dat je zelf kunt bedienen. Leuk voor kinderen (maar zeker ook voor volwassenen); wat een genot! Bij de Noorder IJdijk lonken de Oranjesluizen. Hier start een officiële wandel- en fietsroute. Niet altijd waren de sluizen toegankelijk, maar nu dus wel, mits je je aan de regels houdt. “Volg het oranje hekwerk en/of de voetstappen” is het advies. Terwijl ik dat doe, kom ik langs vispassages, informatieborden, blauwe schuilhuisjes. Ik negeer een verbodsbord, want de wandeling loopt door, dus ik ook. Uiteindelijk kom ik waar ik nog nooit ben geweest: aan de overzijde op de Zuider IJdijk. Wat is het hier eenzaam. Een beetje eng zelfs. Lange tijd is er niets te zien op of aan de weg. En dan opeens het gekakel van kippen, een weitje met paarden, een vrijgevochten gebiedje. Voor de zekerheid ga ik bovenop de dijk lopen, dan heb ik ook meer zicht op het druk bevaren Amsterdam-Rijnkanaal. Als vanzelf kom ik bij de Amsterdamsebrug. Vandaar is het niet ver meer naar een halte van bus 37, terug naar huis.
 

vrijdag 23 augustus 2013

Langs de westelijke IJ-oever


Vrijdag 23 augustus 2013 - Ik ga iets onderzoeken wat ik nog niet ken: er is een nieuwe brug die een extra verbinding maakt tussen de Buiksloterham en het NDSM-terrein: de ‘Theo Fransmanbrug’. Nu was ik toch al eens van plan om de IJ-oevers af te lopen en dit is een mooie aanleiding. Mijn fiets zet ik neer bij de Buiksloterwegpont. Als eerste loop ik langs de locatie van ‘Kanen aan het IJ’: elke woensdagavond is hier, aan de voet van de Overhoeks-toren, een groot eetgebeuren. Nu is er alleen het terras van Toren; ‘bar open’ staat uitnodigend op het hek. Maar ik loop verder, langs het Eye (dat zeer imposant is als je er zo vlak langs loopt) en volg de IJpromenade. Hier word ik dus erg vrolijk van: het zicht op het IJ is perfect, her en der liggen mensen lekker op het gras, er staan mooie zitbanken langs het fietspad. En er zijn flink veel bomen aangeplant; deze gaan later vast zorgen voor fijne schaduwplekjes. Dit is een groenstrook met toekomst!
Helaas loopt de IJ-promenade dood. Het duurt even voor ik het echt geloof, maar dan moet ik toch terug, de eerstvolgende zijweg in. Ik volg de Bundlaan en ga achter het nieuwe Shellgebouw om. Hier wordt een wandelaar niet blij van: overal bedrijven en bedrijfjes, rommelig, industrieel, geen IJ te zien, nee, hier is niets romantisch aan. Aan het einde van de Grasweg komt het IJ weer in zicht. Even verderop de Distelwegpont. Enig lichtpuntje is dat ik met eigen ogen zie dat het kunstwerk van Volten (de ‘knoop’) goed onderhouden wordt.
Ik loop verder, de Distelweg af. Op de hoek waar ik linksaf kan, staat een levensgrote bronzen beeldengroep van een marktkoopman mét kraam en klant. Verderop weer links, langs Neef Louis en Van Dijk en Ko (voor antiek en zo). Daar, aan het eind van de Papaverweg, komt dan eindelijk de nieuwe brug in zicht. Vlak voor de brug passeer ik nog de campercamping Amsterdam City Camp (met een selfservice check-in). Precies een uur later beloon ik mezelf met een koffie bij Noorderlicht, voordat ik met de NDSM pont weer richting mijn fiets ga. Gekke wandeling…
 
 

zaterdag 17 augustus 2013

Per boot naar Holysloot


Vrijdag 16 augustus 2013 - Er zijn twee wegen om in Holysloot te komen: over de weg en over het water. We beginnen met dat laatste. Op de fiets, vanaf Noord, is het alsmaar rechtdoor van de Volendammerweg naar de Poppendammergouw. Na 7 à 8 km, als je het dorp rechts al ziet liggen, start een pad dwars door het weiland, over een stuk of zes witte bruggen, tot aan het water. Daar bij de steiger hangt een bel waarmee je het pontje kunt aanroepen. Tenminste, in juli en augustus elke dag van 09.00 tot 17.00 uur, van half april tot 1 oktober alleen in het weekend. We zijn net voor vijven, dus het kan nog. En inderdaad, al snel komt de pontbaas eraan. Fietsen opladen en het gas erop, over het Holysloter Die naar de overkant. Wind in de haren. Water klotst over de pont. We passeren drie bootjes die bestuurd worden door Hollandse jongetjes. Het is een scene uit De Kameleon (maar dan in Waterland).
En dan sta je opeens midden in Holysloot. Een idyllisch dorp is het. Prachtige houten huizen, een kerk, een muziekkapel, hier en daar een boerderij. In feite is het maar één straat. Vroeger was het hier vast veel stiller. Juist omdat het dorp aan een doodlopende weg ligt. Maar sinds er in de oude schoolmeesterswoning een restaurant met terras is gevestigd, ‘Drink & Eetlokaal Het Schoolhuis’, is het hier altijd wel druk. Terecht ook, want het terras heeft werkelijk een magnifiek uitzicht. Weilanden, koeien, weidevogels, heel in de verte, bij zeer helder weer, kun je iets van de skyline van Amsterdam herkennen. De meeste terraszitters kijken minder ver en zijn daar heel tevreden over.
Ook wij houden van dit terras. Een wijntje, biertje, geitenkaaskroketjes, het smaakt allemaal bijzonder goed. Uiteindelijk fietsen we via Ransdorp terug naar Noord. Prachtige route ook. Dit hele fietsrondje duurde nog geen twee uur. Zo simpel, zo ontspannen. Heerlijk gewoon. Waterland op z’n best.
 

donderdag 8 augustus 2013

Tuin Rijksmuseum verrast


Donderdag 8 augustus 2013 - Sinds 22 juni staan er twaalf beelden van Henry Moore (een Engelse beeldhouwer, overleden in 1986) in de tuin van het Rijksmuseum. De krant sprak van ‘monumentale werken’. Gratis te bekijken, de hele zomer lang. Niet eerder was ik ertoe gekomen er heen te gaan. Tot vandaag. En wat ik zag, viel mij niet tegen. De beelden van Moore zijn groots: mooie vormen, zachte rondingen afgewisseld met scherpe lijnen. Maar meer nog dan door de beelden, was ik verrast door de tuin zelf. Wat is dit een prettige plek om even op adem te komen. Stil is het er niet (dat kan ook niet, hartje stad), maar het voelt wel heel rustgevend. De tuin is rijkelijk bedeeld met ijzeren stoeltjes, zoals je ook in Parijse parken veel tegenkomt. Je pakt gewoon een stoeltje en zet hem neer waar je wilt: rondom de vijver, lekker in de zon, of juist in de schaduw. Het is bijzonder fotogeniek allemaal. Dat komt niet alleen door de beelden, de beplanting, het zicht op het museum, maar vooral ook door de fontein waar het water vanuit de vloer omhoog spuit... op onverwachte momenten. Er is ook een kleine kiosk waar ze koffie, thee, brownies en dergelijke verkopen. De kiosk (en de tuin?) is open van 09.00 tot 17.30 uur. Met een beetje geluk kun je ook nog de muziek horen die onder de onderdoorgang wordt gespeeld. Wat mij betreft: ik vind het een ontdekking die voorlopig alleen maar mooier kan worden als de nieuwe beplanting verder uitgroeit. Echt een fijn plekje.
Over beeldende kunst gesproken, in de OBA (de Centrale Bibliotheek op het Oosterdok) is tot 30 september een tijdelijke expositie te zien van beelden uit het museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Noem het een vooruitgeschoven loket of een dependance. Er zijn beelden van hout, staal, marmer, maar ook van horrengaas, schuimrubber en textiel. Best bijzonder. En dan hebben we ook nog Art Zuid. Maar daarover een andere keer…
 

zondag 4 augustus 2013

Huizen kijken op IJburg


Zondag 4 augustus 2013 - Het is al weken mooi weer: wij gaan daarom vaak naar Blijburg, het stadsstrand op IJburg. Dat doen we dan op de fiets. Geen files en geen parkeerproblemen. Bovendien is het een lekker fietstochtje; zo’n 16 km heen en terug. Maar er valt meer te zien op IJburg: als je van huizen kijken houdt, kun je al wandelend de meest mooie ontwerpen zien. Natuurlijk tref je er ook eentonige gebouwen, maar als je je daardoor niet laat afleiden, kun je de alleraardigste creaties ontdekken. Dwaal door de straten. Verbaas je over de gevels. Droom over hoe jouw ideale huis eruit zou moeten zien...
Je hoeft niet ver te zoeken. Ga direct na de BH-brug naar rechts, en je staat midden in een wijk met veel variatie. Begin in de Jan Olphert Vaillantlaan en ga aan het eind linksaf. Huizen van hout, met fantasievolle gevels, volledig rietgedekt of uitgevoerd zonder enkel detail, de fantasie van de zelfbouwers is groot en dat is leuk om te zien.
Over de BH-brug naar links ligt Steigereiland Noord: hier vind je vooral ook waterwoningen. Loop het eiland rond en verbaas je over de variaties in bouw. Neem de woningen op de Brigantijnkade: elke woning is af te sluiten met een doorzichtige garagedeur. De kade ligt pal op het zuiden; dus zodra de zon schijnt, gooien bewoners de boel open. Alsof ze buiten wonen. Natuurlijk is de echte toegang tot de woning inpandig, maar toch, het ziet er bijzonder uit.
Beide Steigereilanden zijn nog maar het begin. Dwaal verder over het grotere Haveneiland. Of sla halverwege de IJburglaan rechtsaf naar de Rieteilanden; ook daar tref je bijzondere architectuur aan. En heb je genoeg van het wandelen, of wil je tussendoor pauzeren, geen probleem! De horeca is op IJburg uitstekend vertegenwoordigd. We hebben zeker 10 horecapunten geteld, winkels niet meegerekend, en zijn toen gestopt met tellen.
 
 

zondag 28 juli 2013

Havensafari bij zonsondergang


Zaterdag 27 juli 2013 - ‘Laten we eens gek doen en de portemonnee trekken’ dacht ik toen ik de aankondiging van de Havensafari onder ogen kreeg. ‘Een avontuurlijke en unieke ontdekkingsreis door de Amsterdamse Haven’ meldde de krant, en daar is geen woord aan gelogen. Gisteravond was het zover: om 19.00 uur stappen we aan boord voor een drie uur durende vaartocht. Bij Zaandam gaan we de boot af voor een wandeling van een half uur over het desolate Hembrugterrein, daar waar vroeger munitie werd geproduceerd - waar altijd zeer geheimzinnig over werd gedaan. We moeten op de paden blijven (gevaarlijke stoffen, verontreinigde grond), toch krijgen we een goede indruk en voelen de sfeer van vroeger. Veel gebouwen zijn in slechte staat en overwoekerd door groen. Ook zien we dat hier en daar een voorzichtig begin is gemaakt met renovatie. Dit terrein zou wel eens een heel mooie toekomst tegemoet kunnen gaan…
We stappen weer op en varen verder langs de verschillende havens voor olie en benzine, containers, steenkool, kunstmest, auto’s, cacao. Ook in de cacaohaven mogen we even over de kade lopen. Daarnaast zien we de overdekte overslagterminal (uniek in de wereld) van dichtbij, de bulkoverslag en de scheepsreparatiewerven. Terwijl we varen lepelt de gids allerlei wetenswaardigheden op; dat doet hij erg onderhoudend. In het boekje dat we erbij krijgen kunnen we alles nog eens nalezen. En voor iedereen ligt er een verrekijker klaar. Natuurlijk is deze tocht één grote promotie voor de Amsterdamse Haven, maar dat neemt niet weg dat het ontzettend leuk is deze wereld eens vanaf het water te bekijken. Het is een industrie waar je je als gewone Amsterdammer maar moeilijk iets bij kunt voorstellen: alles is groot (de schepen, de kranen), laden en lossen gaat machinaal, mensen zie je er nauwelijks.
Met de mazzel – dat zeg ik erbij – van een zwoel zomers temperatuurtje en een sfeervolle zonsondergang, hadden wij het vanavond erg naar ons zin. Een aanrader dus! De Havensafari vaart iedere zaterdagavond tot eind september. Kansen genoeg!
 
 

zondag 21 juli 2013

Paviljoen Puur; op weg naar Muiden


Zondag 21 juli 2013 - Na een vakantie vol bergketens, vestingdorpjes, steile strandopgangen, die we in zomerse hitte tegen kwamen – elke dag weer, is het een prettig weerzien met ons vlakke landje. Op de fiets vandaag. Schellingwouderbrug, BH-brug, het stelt allemaal nauwelijks iets voor als je heuvels van 300 meter hebt weten te bedwingen op een huurfiets. Maar wat waren (=zijn) we trots dat we het haalden. Zweet uit elke porie. Liters water drinkend. En toch, daar was de top.
Vandaag is het ook warm. Zeg maar heet. Ik fiets richting Muiden, de Diemerzeedijk af. Officieel heet het de IJ-dijkenroute. Het is een fijn fietspad door het ooit sterk vervuilde, en daarom verboden terrein, strook langs het IJ-meer.
Al na 10 km neem ik een pauze bij Paviljoen Puur, in het voormalige fort Diemerdam. Een pracht van een locatie. Bijzonder sfeervol. Sinds vorig jaar elke zondag geopend voor publiek. Op alle andere dagen is het af te huren voor evenementen. Op de verbouwing is niet bespaard; alles ziet er mooi uit. Ook binnen! Met de bunkers op het terrein gaan ze nog iets doen. Als het weer erom vraagt, worden houtvuren en vuurkorven aangestoken en liggen er bontjes en plaids op de stoelen buiten. Ik adviseer niet zo snel horeca, maar deze is toch echt het vermelden waard.
Na de koffie ga ik dan toch echt richting Muiden, slechts 6 km verder. Wees niet verbaasd als je schapen op dit pad tegenkomt; je fietst namelijk dwars door hun leefgebied (en hun poep…). En in Muiden? Daar wacht het spektakel bij de sluizen. Ook vandaag is dat weer erg leuk om te zien!

vrijdag 21 juni 2013

Zo dichtbij: Baanakkerspark


Donderdag 20 juni 2013 - Het Baanakkerspark ligt vlakbij mijn huis; ik fiets, loop en ren er vaak doorheen. Op weg naar… ja, dat wil nog wel eens wisselen. Dat geldt trouwens voor meer mensen; het Baanakkerspark is een veelgebruikte doorgangsroute. Ik wil er nu eens bij stil staan wat dit park nu precies te bieden heeft aan natuur. Dat blijkt behoorlijk veel te zijn. Mijn top drie:
De heidetuin. Een beetje verscholen ligt die wel: tussen de Jisperveldstraat en het fietspad in. Officieel heet het ‘Heisarium’. Ingericht in 1997. Je ziet er vooral heide, rododendrons en veel vaste planten zoals lavendel. Eigenlijk is het een parkje in een park. Prachtig onderhouden, veel bankjes ook. Toch krijg ik de indruk dat hier niet vaak iemand zit.
Op de tweede plaats: de paddenpoel. Schuin tegenover de schooltuinen. Is pas een of twee jaar geleden aangelegd. Een onverhard pad loopt eromheen, en daarmee snij je weer de bocht af van het fietspad. Het is een lief, klein stukje natuur waar het krioelt van allerlei gedierte.
Bovenaan mijn lijstje staan de schooltuinen. Of beter gezegd: de afdeling Natuur en Milieu Educatie van het Stadsdeel Amsterdam Noord. Hier krijgen zo’n 500 schoolkinderen per jaar les in tuinieren, maar ook over natuur en milieu. Ik heb zelf vroeger ook een schooltuin gehad, op de Heggerankweg, en bewaar er goede herinneringen aan. Het gewroet in de aarde, bloemen zien opkomen uit zaad, eten wat je gezaaid hebt, het is allemaal even leuk als je klein bent.
Wat niet veel mensen weten: het schoontuinencomplex is toegankelijk voor individuele bezoekers. Dagelijks van 08.00 tot 17.00 uur. Je kunt hier gewoon even rondwandelen. Checken hoe de kinderen vorderen. Hun zelfgemaakte naambordjes bewonderen. Het kabouterpad volgen (een hakselpad dat om het hele terrein loopt – erg leuk!). Of gewoon op een bankje zitten, kijken naar de levende have.
 

maandag 17 juni 2013

Dwars door het Ilperveld


Zondag 16 juni 2013 - Vandaag combineer ik een verjaardagsfeestje in Purmerend met een fietstochtje. De route naar Purmerend is in principe heel eenvoudig: als je het kanaal volgt, kom je er vanzelf. Mijn broertje heeft dat ooit zelf ontdekt, toen hij een jaar of tien was. Samen met een vriendje was hij gewoon gaan fietsen. Zonder iets te zeggen. Gelukkig had dat vriendje een tante in Purmerend die het besef had om zo snel mogelijk te melden dat zij twee jongetjes voor haar deur had staan. Een mooi verhaal. Toch dacht mijn moeder daar anders over...
Ik ga niet rechtstreeks maar kies voor een ommetje via het Schouw naar Landsmeer. Het pontje over het kanaal wordt op dit moment verplaatst tot even voorbij het Dijkhuis. Tijdens de verbouwing vaart er een klein overzetbootje. Net zo leuk eigenlijk. Ik fiets door de Van Beekstraat en ga in het dorp rechtsaf, richting Den Ilp. Het is lekker rustig fietsen; er valt genoeg te zien. Overal hangen rugzakken en schooltassen aan de gevels. Voortuinen zijn klaar voor de zomer. Huizen staan netjes in de verf. Het is even zoeken, maar aan het eind van Den Ilp begint een fietspad dwars door het Ilperveld. 
Dit pad door het Ilperveld is een van mijn favoriete routes. Bij voorkeur fiets ik hier met de wind in de rug. Op die manier hoor ik alle geluiden die er zijn. Sterker nog: ik hoor er stilte. Want dat maakt het hier zo bijzonder. Je hoort helemaal niets. Geen auto’s of motoren, geen gezoem dat niet te herleiden valt. Nee, helemaal niets. Behalve dan hier en daar een vogel, of een loeiende koe. En om te kijken? Ook daarvan kan ik zeggen: nee, er is ogenschijnlijk niet veel te zien. Behalve een eindeloze leegte die toch (of juist daardoor?) werkelijk prachtig is. Alleen in de verte, aan de horizon, zie je de kerktoren van Ilpendam. Dat alles maakt het een echt fijn fietspad.
Het Ilperveld ligt ingeklemd tussen Landsmeer, Den Ilp, Purmerland en het Noordhollandsch Kanaal. Het gebied is onlangs officieel erkend als belangrijk Europees natuurgebied: het wordt ‘Naturagebied’. Daar zijn er 120 van in Nederland. Het krijgt daardoor Europese bescherming. Wil je meer zien van het Ilperveld, dan kan dat eigenlijk alleen met een fluisterbootje. Ga daarvoor naar het bezoekerscentrum aan de Kanaaldijk.



dinsdag 11 juni 2013

Mijn jeugd in Noord


Dinsdag 11 juni 2013 - ‘Mijn jeugd in Noord’ is de titel van de tentoonstelling die tot en met 1 september te zien is in Museum De Noord, Zamenhofstraat 28a. Een bezoek aan dit museum staat hoog op mijn lijstje. En met deze nieuwe expositie (sinds afgelopen weekend geopend), is het voor mij niet moeilijk om de daad bij het woord te voegen.
Het museum is gevestigd in een voormalig badhuis. Het is dus niet groot. De helft van de benedenverdieping wordt in beslag genomen door de permanente tentoonstelling. De andere helft is gewijd aan ‘Mijn jeugd in Noord’. De ruimte is aangekleed met wat meubels, keukengerei, een schoolbank, leesboeken, foto’s. Er hangen fotokopieën uit een poesiealbum; de gedichtjes zijn dezelfde als in mijn eigen album. Er is een kleine selectie lp’s die je ter plekke mag draaien op een originele pickup. Ik zet Simon & Garfunkel op. Dan zie ik de plaatjesboeken liggen van Piggelmee, een geschenkboek van Van Nelle koffie. Ik heb het mijne verslonden, vroeger, en kan het niet laten er weer helemaal doorheen te bladeren. Wat een prachtige moraal! Voor wie het niet (meer) weet: wees tevreden met wat je hebt en overvraag niet.
In deze tentoonstelling staan de verhalen van verschillende noorderlingen centraal, dat maakt het leuk. Je kunt ze lezen op de wand, beluisteren met een koptelefoon terwijl je naar een video kijkt, en beluisteren als je een van de wandkastjes opent. Die kastjes zijn dan weer gevuld met voorwerpen en foto’s die betrekking hebben op de verhalen. Erg smaakvol gedaan. De meeste verhalen hebben overigens betrekking op de jaren 50.
Op de bovenverdieping bekijk ik nog wat video’s over Noord. Daardoor weet ik nu dat Nieuwendammerdijk 323 feitelijk het oudste huis is van Amsterdam: het houten skelet dateert van rond 1600. Ook zie ik de plannen voor een brug over het IJ die er nooit kwam en het ware verhaal achter de watersnoodramp in 1960. Qua aantal video’s had ik nog wel een uurtje kunnen blijven...

zaterdag 1 juni 2013

Open Atelierroute Noord 2013


Zaterdag 1 juni 2013 - Zoals elk jaar is er ook dit jaar weer een open atelierroute in Noord. Meestal zo eind mei, begin juni. Twee dagen lang stellen individuele kunstenaars hun atelier open voor bezichtiging, verzamelgebouwen organiseren groepsexposities en bijzondere locaties openen hun deuren. Het is altijd een mooi moment om de fiets te pakken en kriskras door Noord te fietsen.
Voor het eerst is er ook een centrale expositie in de Kromhouthal, naast Restaurant Stork, aan het IJ. Deze expositie is afgelopen donderdag geopend, ik ben er gisteren even gaan kijken. Het is een overzichtstentoonstelling: van alle deelnemende kunstenaars hangt of staat er één werk. De hal is echter zo machtig groot en indrukwekkend, dat sommige werken er een beetje verloren bij staan/hangen. Maar dat was gisteren…
Vandaag wil ik per se kijken in de Augustinuskerk aan de Nieuwendammerdijk. Die locatie is (voor het eerst?) ook opgenomen in de route. We treffen er de jazzformatie ‘Ears Wide Open’, een bekende naam in het Noordse circuit. Ooit eerder gehoord en de moeite waard; het betekent genieten van een gratis concert van zeker een uur. Zomaar, op zaterdagmiddag. Daarna toch nog langs wat ateliers gegaan. Maar de prikkeling om op zoek te gaan naar andere bijzondere locaties is – bij mij althans – flink aangewakkerd. Morgen wil ik naar het huis van André Volten, een beeldend kunstenaar (overleden in 2002) die naam gemaakt heeft met grote, abstracte objecten, vaak van roestvast staal. Zijn huis annex atelier aan de Asterdwarsweg 10 is bovendien het enig overgebleven (poort)gebouw van het voormalige Asterdorp. Normaal altijd gesloten voor publiek. En wat ik daarna ga bekijken? Dat laat ik afhangen van het moment. Er zijn zoveel plekken waar je heen kunt. Van Holysloot tot Eye, van NDSM tot Durgerdam. Je hebt een boekje nodig, maar het is evengoed veel te veel om allemaal te gaan zien. Gelukkig is er volgend jaar weer een atelierroute.
 
 

dinsdag 28 mei 2013

Breien in de Theaterstraat


Maandag 27 mei 2013 - Aan het Zonneplein in Tuindorp Oostzaan bevindt zich de Theaterstraat. Ik ben uitgenodigd door een vriendin om eens te gaan kijken. We gaan op maandagavond, als er gebreid wordt. Dat doen ze elke maandag, vanaf 19.30 uur. Als we binnenkomen zitten zo’n tien dames druk te breien. Het ziet er uitnodigend uit: koffie op tafel, koekje erbij, er wordt geanimeerd gekletst. Het blijkt geen vaste groep. Sommigen breien thuis en komen alleen breiwerkjes brengen en nieuwe wol ophalen. Anderen komen zo af en toe. Wat wordt er dan gebreid? Hier wordt gebreid aan een theaterdecor: een tuin op wielen. Tal van groene lapjes vormen tesamen een groot grastapijt; blauwe lapjes worden gebruikt voor water. De dames zijn nu bezig met de meer ingewikkelde decorstukken: planten, tuinhekjes, vogels. En alles uitgevoerd in wol. Tot eind juni wordt aan dit decor gewerkt. Daarna volgt vast en zeker een nieuwe breiopdracht (daar denken ze nu over na).
De Theaterstraat is een van de vijf broedstraten in Amsterdam Noord die in het leven zijn geroepen om kunst & cultuur dichter bij de bewoners te brengen. En dat werkt. Onlangs is de toezegging gedaan dat de Theaterstraat nog zeker vier jaar door mag gaan. Aan deze broedstraat hebben zich 15 kunstenaars verbonden. Ze werken hier aan hun eigen (freelance) projecten en ze bedenken samen activiteiten voor de buurt: theatervoorstellingen, culturele avonden, workshops, musicallessen. Er is een toneelclub, een schrijfclub, een zzp-café en dus ook een breiclub. Volgens Anouke de Groot, regiseur/choreograaf en één van de 15 kunstenaars, gaat het erg goed: “Je verwacht dat het moeilijk is om de mensen hier te bereiken, maar de bewoners vinden het leuk, zijn enthousiast, we bereiken er steeds meer en dat is waar het om gaat”.
Mijn voornemen om vanavond ook te gaan breien loopt op niets uit: de makkelijke lapjes zijn al af. En om al breiend te komen tot een geranium in een potje, daar schiet mijn creatieve talent toch echt iets tekort. Maar het zag er wel gezellig uit…

www.broedstraten.nl/theaterstraat
En, op verzoek van de Theaterstraat, nog een extra linkje:
 
 

dinsdag 21 mei 2013

Botshol: uniek natuurgebied


Zaterdag 18 mei 2013 - Dit weekend start voor ons een 3-daagse fietstocht. Slapen in Woerden en Geldermalsen en de derde dag met de trein terug. Op weg naar Woerden fietsen we langs Botshol. De naam ken ik, maar ik ben er nooit geweest. Omdat ik dacht dat het te ver was. En dat valt dus alleszins mee.
We fietsten via de Amsteldijk naar Ouderkerk a/d Amstel en vervolgens via de oostkant van de Ronde Hoep verder naar het zuiden. Bij Stokkelaarsbrug hadden we een koffiepauze (± 22 km van huis). Daar lag ter inzage een boek over Botshol en wat blijkt: er zijn daar meer vogel- en plantensoorten gespot dan in het Naardermeer of in de Slufter op Texel. Terwijl je bij deze gebieden vaak niet verder komt dan de rand, of een kijkhut, lijkt Botshol vrij toegankelijk. Ik zag tenminste mensen wandelen. Ook zag ik uitnodigende bordjes met ‘route X’, zo het gebied in. De foto laat - helaas – niet zoveel zien (ik zal nooit een goede fotograaf worden…) maar in het echt weet je niet waar je moet kijken. Overal zie je plassen en meertjes en hoor je tal van vogels. En als de zon dan ook nog schijnt…?
En of het (te) ver is van Amsterdam Noord? Ach, wat heet ver: wij klokten nog geen 30 km. Daarom toch een klein fietsadvies, uitgaande van de fietsknooppunten. Volg de Ronde Hoep tot aan knooppunt 49, kies dan voor 48 en vervolgens 44, dat is het fietspad dat naar Botshol leidt. Wil je er een mooie ronde van maken, fiets dan bij 44 door naar 38 en ga linksaf, dwars door de Vinkeveense plassen, naar Baambrugge (knooppunt 30). Via 29 en 28 kom je in Abcoude. Neem pauze bij café De Eendracht, net over de brug, en besluit dan pas of je verder fietst (via het Gein) naar Driemond en vervolgens via de Kanaaldijk naar huis, of dat je in Abcoude op de trein stapt. Want dat laatste kan natuurlijk ook!
 

zondag 12 mei 2013

Krijtmolen d'Admiraal


Zaterdag 11 mei 2013 - Het zal inmiddels duidelijk zijn: de tips die ik in het kader van dit blog geef, zijn bij voorkeur low budget. Voor het eerst maak ik hierop een uitzondering. Afgelopen donderdag ben ik namelijk naar de voorstelling “Het leven, een gebruiksaanwijzing” van Jakop Ahlbom geweest en ik was erg verrast. Niet alleen door de voorstelling (kritieken zijn lovend, en terecht) maar vooral ook door de locatie: Dansmakers aan het IJ, in de oude Kromhouthal op het voormalige Stork terrein. Een ruw, industrieel en sober ingericht gebouw. In feite (weer) een nieuwe plek om uit te gaan. De voorstelling van Ahlbom speelt tot en met 26 mei; de kaartverkoop loopt via Theater Bellevue. Ik zeg: gaan!
Ook verrassend, maar dan anders, is mijn bezoekje vandaag aan krijtmolen d’Admiraal. Ik moet even in het Bovenij zijn en besluit tussendoor voor een ommetje naar de molen. Het is tenslotte Molendag dit weekend. Een beetje oubollig onderwerp, maar toch, nieuwsgierigheid wint het bij mij al snel. Als ik aan kom lopen, zie ik de wieken al draaien. De deur staat open; entree is vrij. Beneden is een kleine tentoonstelling ingericht, maar ik wil het liefst meteen naar boven: daar waar het om draait bij een molen. Dat mag. Eerst een steile trap omhoog, en daar krijg ik uitleg. Buiten bekijken we de wieken en het mechanisme om de kap te draaien, binnen de houten balken (wit van het krijt), de maaltechniek en de boom die alles in gang zet om de grote brokken kalk te vermalen tot krijt. Vandaag draaien alleen de wieken, maar ik kan me voorstellen hoe het kraakt en beweegt als alles werkt. Echt leuk om te zien. Het is bovendien goed te weten dat de molenaar erop toeziet dat de molen kan blijven draaien; het is tenslotte de enige werkende krijtmolen in Nederland. En dat in hartje Noord…
De krijtmolen is elke tweede zaterdag van de maand geopend van 10.00 tot 15.00 uur.

zondag 5 mei 2013

Gedempte Gracht weer vol water


Zaterdag 4 mei 2013 - Mijn aandacht voor de Dam-tot-Damloop begint te groeien. De inschrijving is geopend (en meteen ook vol!) en de hardlooptraining wordt erop aangepast. Elk jaar weer neem ik me voor om de looproute te gaan fietsen, om te kijken hoe deze eruit ziet zonder publiek. Vandaag voer ik dit plan uit. Ik pak de route op even na de IJ-tunnel; lopers hebben dan bijna 4 km erop zitten. Eerlijk gezegd: veel ziet er anders uit. Sommige straten zijn mooier dan ik dacht. Ik zie ommetjes die de route korter maken. Stoplichten staan nu op rood. En het ‘moeilijke’ stuk (vanaf het 10 km punt) is in het echt nog veel langer en saaier. Pas als de Zuiddijk in zicht komt, wordt het weer wat leuker. Alleen, wat doen al die auto’s op de dijk? En waar zijn de mensen? Ook de Peperstraat is absoluut onherkenbaar. Het is dat ik weet dat hier de finish is, want anders…?
Maar goed. Ik sta nu in het hartje van Zaandam en maak van de gelegenheid gebruik om de Gedempte Gracht te bekijken, de belangrijkste winkelstraat in Zaandam. Onlangs is deze straat helemaal gerenoveerd. De kiosken, fietsenrekken en ander straatmeubilair in het midden van de straat zijn verdwenen. Er is weer een gracht gegraven, er zijn bruggetjes ontworpen en alles is opnieuw bestraat. Het resultaat is ernaar. Natuurlijk doet de zon ook veel goed, maar het ziet er allemaal gezellig uit. Gevarieerd winkelaanbod ook (nog steeds). Het doet me denken aan vroeger: amper 16 jaar, reed ik in mijn uppie naar Zaandam. Dan ging ik meteen even naar Wastora op de Westzijde. De route was makkelijk: ik hoefde alleen maar de Oostzanerdijk te volgen, en ergens rechtsaf, dan kwam ik vanzelf bij de Peperstraat. De route vandaag was iets afwisselender (en Wastora is er allang niet meer), maar niet minder spannend. Dus als je een keer andere winkels zoekt, ga een keer naar Zaandam!
 

zondag 28 april 2013

Volg de dijk, tot aan Marken


Zaterdag 27 april 2013 - Met de fiets volg ik vandaag de Noorder IJ- en Zeedijk. Deze dijk loopt van Hoorn naar Amsterdam en is zo’n 40 kilometer lang. Elke kilometer staat er een paal die je hieraan herinnert. Ik stap op bij Durgerdam en ga er af bij Marken. De heenweg heb ik tegenwind, de hele dijk lang. Maar wat maakt het uit. Ik fiets helemaal alleen, bovenop de dijk, met een geweldig uitzicht naar beide kanten. Rechts het IJsselmeer, met in de verte Almere. Links de polder, het Kinselmeer, af en toe een camping, wat boerderijen, maar vooral veel natuur. Als je vogelgeluiden zou kunnen fotograferen, dan had ik mijn geheugenkaartje ermee volgeschoten. Wat een fijn gehoor. En wat voelt die zon goed. De lage voorjaarszon zorgt voor een prachtige schittering op het water. Als ik in Uitdam kom, is het of de tijd heeft stilgestaan. Wat is het hier rustiek, verstild Hollands, of zo iets. Zeer de moeite waard om heel langzaam doorheen te fietsen.
Daarna is het nog even buffelen (de wind blijft tegen) maar daar is de beloning: Marken. Toeristen hebben groot gelijk om dit schiereiland in grote getale te bezoeken: het is hier enig. De houten huizen staan perfect in de verf, was wappert op de bleekveldjes, rustieke paadjes leiden je vanzelf naar de haven. En daar is meer dan voldoende horeca. Toevallig is het vandaag Nationale Reddingbootdag (dan kun je op Marken meevaren met de reddingboot terwijl die spectaculaire operaties uitvoert - leuk voor de kids). Zelf hou ik het bij koffie met appeltaart. Omdat ik kilometers moet maken (beter gezegd: ik moet mijn billen weer laten wennen aan het zadel van mijn racefiets – elk jaar moet dat opnieuw), koop ik een enkeltje voor de boot naar Volendam. Vandaar vlieg ik (met wind in de rug!) via Monnickendam en Broek in Waterland terug naar Amsterdam. Je kunt vanaf Marken ook de korte route nemen: via Zuiderwoude en de Poppendammergouw (15 km).
Wil je meer van Marken zien, maak dan een rondwandeling: loop over de zuid-dijk richting de vuurtoren en dan midden over het eiland terug naar de haven. Je hebt dan goed zicht op de verschillende werven. Is om en nabij 7 km.

zondag 21 april 2013

Mijke's Middag met live muziek


Vrijdag 19 april 2013 - Vanmiddag hebben we afgesproken in de stad: we gaan naar Mijke’s Middag Live. Mijke’s Middag is een radioprogramma met vooral soul en jazz muziek, dagelijks te horen op Radio 6 van 16.00 uur tot 19.00 uur. Eens in de week, op vrijdagmiddag, zenden ze live uit. Normaal gesproken vanuit het MC Theater, maar de komende zes weken vanuit het Compagnietheater op de Kloveniersburgwal. Zo’n uitzending bijwonen is gratis.
Vaste ingrediënten zijn: presentatrice Mijke van Wijk, de huisband The Ob6sions en een aantal bekende en minder bekende musici die eerst eigen werk spelen en vervolgens samen, met de huisband én met elkaar, gaan jammen. Het podium is opgebouwd in de foyer op de begane grond. De bar is geopend. Je kunt erbij zitten of aan een statafel hangen. Er heerst een ontspannen sfeertje van ‘alles mag’. Het maakt niet uit of je veel praat of dat je intensief luistert. Het is als een live-concert in een café. De geluidstechnicus zorgt er wel voor dat het geroezemoes niet op de radio komt. Applaus wordt natuurlijk wel doorgegeven. Mijke is herkenbaar aan haar koptelefoon, microfoon en draaiboek in de hand. Zij introduceert de musici en praat de nummers aan elkaar.
Bij elke live uitzending worden verschillende musici geboekt, dat maakt de middag ook zo gevarieerd. Vanmiddag start de uitzending met een optreden van Benjamin Herman in een minimale bezetting: saxofoon, bas en drums. Op zijn nieuwste cd speelt hij rustige laid-back jazzstandards; om dit te illustreren speelt Herman zijn partij in een half-liggende houding, lekker onderuitgezakt op het podium. Is wat voor te zeggen. Vervolgens is het de beurt aan Iman Spaargaren, ook een saxofonist maar met meer ingetogen nummers die daardoor bijzonderder zijn, de soulformatie Pure Soul Power en de huisband met Tasha (van Tasha’s World). De middag eindigt met een echte soulklassieker waarbij bijna iedereen op het podium staat. Voor herhaling vatbaar!