Dinsdag 11 juni 2013 - ‘Mijn jeugd in Noord’ is de titel van de tentoonstelling die
tot en met 1 september te zien is in Museum De Noord, Zamenhofstraat 28a. Een
bezoek aan dit museum staat hoog op mijn lijstje. En met deze nieuwe expositie
(sinds afgelopen weekend geopend), is het voor mij niet moeilijk om de daad bij
het woord te voegen.
Het museum is gevestigd in een voormalig badhuis. Het is dus
niet groot. De helft van de benedenverdieping wordt in beslag genomen door de
permanente tentoonstelling. De andere helft is gewijd aan ‘Mijn jeugd in
Noord’. De ruimte is aangekleed met wat meubels, keukengerei, een schoolbank, leesboeken,
foto’s. Er hangen fotokopieën uit een poesiealbum; de gedichtjes zijn dezelfde
als in mijn eigen album. Er is een kleine selectie lp’s die je ter plekke mag
draaien op een originele pickup. Ik zet Simon & Garfunkel op. Dan zie ik de
plaatjesboeken liggen van Piggelmee, een geschenkboek van Van Nelle koffie. Ik
heb het mijne verslonden, vroeger, en kan het niet laten er weer helemaal
doorheen te bladeren. Wat een prachtige moraal! Voor wie het niet (meer) weet:
wees tevreden met wat je hebt en overvraag niet.
In deze tentoonstelling staan de verhalen van verschillende noorderlingen
centraal, dat maakt het leuk. Je kunt ze lezen op de wand, beluisteren met een
koptelefoon terwijl je naar een video kijkt, en beluisteren als je een van de
wandkastjes opent. Die kastjes zijn dan weer gevuld met voorwerpen en foto’s
die betrekking hebben op de verhalen. Erg smaakvol gedaan. De meeste verhalen hebben
overigens betrekking op de jaren 50.
Op de bovenverdieping bekijk ik nog wat video’s over Noord.
Daardoor weet ik nu dat Nieuwendammerdijk 323 feitelijk het oudste huis is van
Amsterdam: het houten skelet dateert van rond 1600. Ook zie ik de plannen voor
een brug over het IJ die er nooit kwam en het ware verhaal achter de
watersnoodramp in 1960. Qua aantal video’s had ik nog wel een uurtje kunnen
blijven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten