woensdag 28 augustus 2013

Over pontjes en sluizen


Dinsdag 27 augustus 2013 - Een wandeltip. De Monnickendammerweg eindigt met een witte boogbrug. Ga over die brug direct naar links en let dan goed op: vlak voor de bocht naar de Schellingwouderdijk is aan je rechterhand een klein paadje te zien dat eindigt bij een hekje. Dit is het begin van het Schellingwouderpark. Of park een goede term is, weet ik zo net niet. Wat ik wel weet, is dat je via dat hekje recht op het IJ afloopt. Het is het begin van een heerlijk ruw, ongeplaveid wandelpad, strak langs het IJ. Continu zicht op alles wat er vaart: plezierjachten, binnenvaartschepen, kleine motorbootjes. Iedereen die door de sluizen wil, komt hier aantuffen. En op de achtergrond: de skyline van de stad. Wat een geweldig plek! Je zou hier ook heerlijk kunnen zitten, er valt genoeg te zien, ware het niet dat er geen bankjes staan. Je moet eigenlijk een picknickkleedje meenemen. Twee dames die ik passeer hebben klapstoeltjes mee; dat kan natuurlijk ook.
Wil je doorlopen naar het einde, tot aan de Noorder IJdijk, dan moet je tweemaal een watertje over. Dat gaat beide keren met een pontje dat je zelf kunt bedienen. Leuk voor kinderen (maar zeker ook voor volwassenen); wat een genot! Bij de Noorder IJdijk lonken de Oranjesluizen. Hier start een officiële wandel- en fietsroute. Niet altijd waren de sluizen toegankelijk, maar nu dus wel, mits je je aan de regels houdt. “Volg het oranje hekwerk en/of de voetstappen” is het advies. Terwijl ik dat doe, kom ik langs vispassages, informatieborden, blauwe schuilhuisjes. Ik negeer een verbodsbord, want de wandeling loopt door, dus ik ook. Uiteindelijk kom ik waar ik nog nooit ben geweest: aan de overzijde op de Zuider IJdijk. Wat is het hier eenzaam. Een beetje eng zelfs. Lange tijd is er niets te zien op of aan de weg. En dan opeens het gekakel van kippen, een weitje met paarden, een vrijgevochten gebiedje. Voor de zekerheid ga ik bovenop de dijk lopen, dan heb ik ook meer zicht op het druk bevaren Amsterdam-Rijnkanaal. Als vanzelf kom ik bij de Amsterdamsebrug. Vandaar is het niet ver meer naar een halte van bus 37, terug naar huis.
 

vrijdag 23 augustus 2013

Langs de westelijke IJ-oever


Vrijdag 23 augustus 2013 - Ik ga iets onderzoeken wat ik nog niet ken: er is een nieuwe brug die een extra verbinding maakt tussen de Buiksloterham en het NDSM-terrein: de ‘Theo Fransmanbrug’. Nu was ik toch al eens van plan om de IJ-oevers af te lopen en dit is een mooie aanleiding. Mijn fiets zet ik neer bij de Buiksloterwegpont. Als eerste loop ik langs de locatie van ‘Kanen aan het IJ’: elke woensdagavond is hier, aan de voet van de Overhoeks-toren, een groot eetgebeuren. Nu is er alleen het terras van Toren; ‘bar open’ staat uitnodigend op het hek. Maar ik loop verder, langs het Eye (dat zeer imposant is als je er zo vlak langs loopt) en volg de IJpromenade. Hier word ik dus erg vrolijk van: het zicht op het IJ is perfect, her en der liggen mensen lekker op het gras, er staan mooie zitbanken langs het fietspad. En er zijn flink veel bomen aangeplant; deze gaan later vast zorgen voor fijne schaduwplekjes. Dit is een groenstrook met toekomst!
Helaas loopt de IJ-promenade dood. Het duurt even voor ik het echt geloof, maar dan moet ik toch terug, de eerstvolgende zijweg in. Ik volg de Bundlaan en ga achter het nieuwe Shellgebouw om. Hier wordt een wandelaar niet blij van: overal bedrijven en bedrijfjes, rommelig, industrieel, geen IJ te zien, nee, hier is niets romantisch aan. Aan het einde van de Grasweg komt het IJ weer in zicht. Even verderop de Distelwegpont. Enig lichtpuntje is dat ik met eigen ogen zie dat het kunstwerk van Volten (de ‘knoop’) goed onderhouden wordt.
Ik loop verder, de Distelweg af. Op de hoek waar ik linksaf kan, staat een levensgrote bronzen beeldengroep van een marktkoopman mét kraam en klant. Verderop weer links, langs Neef Louis en Van Dijk en Ko (voor antiek en zo). Daar, aan het eind van de Papaverweg, komt dan eindelijk de nieuwe brug in zicht. Vlak voor de brug passeer ik nog de campercamping Amsterdam City Camp (met een selfservice check-in). Precies een uur later beloon ik mezelf met een koffie bij Noorderlicht, voordat ik met de NDSM pont weer richting mijn fiets ga. Gekke wandeling…
 
 

zaterdag 17 augustus 2013

Per boot naar Holysloot


Vrijdag 16 augustus 2013 - Er zijn twee wegen om in Holysloot te komen: over de weg en over het water. We beginnen met dat laatste. Op de fiets, vanaf Noord, is het alsmaar rechtdoor van de Volendammerweg naar de Poppendammergouw. Na 7 à 8 km, als je het dorp rechts al ziet liggen, start een pad dwars door het weiland, over een stuk of zes witte bruggen, tot aan het water. Daar bij de steiger hangt een bel waarmee je het pontje kunt aanroepen. Tenminste, in juli en augustus elke dag van 09.00 tot 17.00 uur, van half april tot 1 oktober alleen in het weekend. We zijn net voor vijven, dus het kan nog. En inderdaad, al snel komt de pontbaas eraan. Fietsen opladen en het gas erop, over het Holysloter Die naar de overkant. Wind in de haren. Water klotst over de pont. We passeren drie bootjes die bestuurd worden door Hollandse jongetjes. Het is een scene uit De Kameleon (maar dan in Waterland).
En dan sta je opeens midden in Holysloot. Een idyllisch dorp is het. Prachtige houten huizen, een kerk, een muziekkapel, hier en daar een boerderij. In feite is het maar één straat. Vroeger was het hier vast veel stiller. Juist omdat het dorp aan een doodlopende weg ligt. Maar sinds er in de oude schoolmeesterswoning een restaurant met terras is gevestigd, ‘Drink & Eetlokaal Het Schoolhuis’, is het hier altijd wel druk. Terecht ook, want het terras heeft werkelijk een magnifiek uitzicht. Weilanden, koeien, weidevogels, heel in de verte, bij zeer helder weer, kun je iets van de skyline van Amsterdam herkennen. De meeste terraszitters kijken minder ver en zijn daar heel tevreden over.
Ook wij houden van dit terras. Een wijntje, biertje, geitenkaaskroketjes, het smaakt allemaal bijzonder goed. Uiteindelijk fietsen we via Ransdorp terug naar Noord. Prachtige route ook. Dit hele fietsrondje duurde nog geen twee uur. Zo simpel, zo ontspannen. Heerlijk gewoon. Waterland op z’n best.
 

donderdag 8 augustus 2013

Tuin Rijksmuseum verrast


Donderdag 8 augustus 2013 - Sinds 22 juni staan er twaalf beelden van Henry Moore (een Engelse beeldhouwer, overleden in 1986) in de tuin van het Rijksmuseum. De krant sprak van ‘monumentale werken’. Gratis te bekijken, de hele zomer lang. Niet eerder was ik ertoe gekomen er heen te gaan. Tot vandaag. En wat ik zag, viel mij niet tegen. De beelden van Moore zijn groots: mooie vormen, zachte rondingen afgewisseld met scherpe lijnen. Maar meer nog dan door de beelden, was ik verrast door de tuin zelf. Wat is dit een prettige plek om even op adem te komen. Stil is het er niet (dat kan ook niet, hartje stad), maar het voelt wel heel rustgevend. De tuin is rijkelijk bedeeld met ijzeren stoeltjes, zoals je ook in Parijse parken veel tegenkomt. Je pakt gewoon een stoeltje en zet hem neer waar je wilt: rondom de vijver, lekker in de zon, of juist in de schaduw. Het is bijzonder fotogeniek allemaal. Dat komt niet alleen door de beelden, de beplanting, het zicht op het museum, maar vooral ook door de fontein waar het water vanuit de vloer omhoog spuit... op onverwachte momenten. Er is ook een kleine kiosk waar ze koffie, thee, brownies en dergelijke verkopen. De kiosk (en de tuin?) is open van 09.00 tot 17.30 uur. Met een beetje geluk kun je ook nog de muziek horen die onder de onderdoorgang wordt gespeeld. Wat mij betreft: ik vind het een ontdekking die voorlopig alleen maar mooier kan worden als de nieuwe beplanting verder uitgroeit. Echt een fijn plekje.
Over beeldende kunst gesproken, in de OBA (de Centrale Bibliotheek op het Oosterdok) is tot 30 september een tijdelijke expositie te zien van beelden uit het museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Noem het een vooruitgeschoven loket of een dependance. Er zijn beelden van hout, staal, marmer, maar ook van horrengaas, schuimrubber en textiel. Best bijzonder. En dan hebben we ook nog Art Zuid. Maar daarover een andere keer…
 

zondag 4 augustus 2013

Huizen kijken op IJburg


Zondag 4 augustus 2013 - Het is al weken mooi weer: wij gaan daarom vaak naar Blijburg, het stadsstrand op IJburg. Dat doen we dan op de fiets. Geen files en geen parkeerproblemen. Bovendien is het een lekker fietstochtje; zo’n 16 km heen en terug. Maar er valt meer te zien op IJburg: als je van huizen kijken houdt, kun je al wandelend de meest mooie ontwerpen zien. Natuurlijk tref je er ook eentonige gebouwen, maar als je je daardoor niet laat afleiden, kun je de alleraardigste creaties ontdekken. Dwaal door de straten. Verbaas je over de gevels. Droom over hoe jouw ideale huis eruit zou moeten zien...
Je hoeft niet ver te zoeken. Ga direct na de BH-brug naar rechts, en je staat midden in een wijk met veel variatie. Begin in de Jan Olphert Vaillantlaan en ga aan het eind linksaf. Huizen van hout, met fantasievolle gevels, volledig rietgedekt of uitgevoerd zonder enkel detail, de fantasie van de zelfbouwers is groot en dat is leuk om te zien.
Over de BH-brug naar links ligt Steigereiland Noord: hier vind je vooral ook waterwoningen. Loop het eiland rond en verbaas je over de variaties in bouw. Neem de woningen op de Brigantijnkade: elke woning is af te sluiten met een doorzichtige garagedeur. De kade ligt pal op het zuiden; dus zodra de zon schijnt, gooien bewoners de boel open. Alsof ze buiten wonen. Natuurlijk is de echte toegang tot de woning inpandig, maar toch, het ziet er bijzonder uit.
Beide Steigereilanden zijn nog maar het begin. Dwaal verder over het grotere Haveneiland. Of sla halverwege de IJburglaan rechtsaf naar de Rieteilanden; ook daar tref je bijzondere architectuur aan. En heb je genoeg van het wandelen, of wil je tussendoor pauzeren, geen probleem! De horeca is op IJburg uitstekend vertegenwoordigd. We hebben zeker 10 horecapunten geteld, winkels niet meegerekend, en zijn toen gestopt met tellen.