Zo dichtbij: Baanakkerspark

Donderdag 20 juni 2013 - Het Baanakkerspark ligt vlakbij mijn huis; ik fiets, loop en ren er vaak doorheen. Op weg naar… ja, dat wil nog wel eens wisselen. Dat geldt trouwens voor meer mensen; het Baanakkerspark is een veelgebruikte doorgangsroute. Ik wil er nu eens bij stil staan wat dit park nu precies te bieden heeft aan natuur. Dat blijkt behoorlijk veel te zijn. Mijn top drie:

De heidetuin. Een beetje verscholen ligt die wel: tussen de Jisperveldstraat en het fietspad in. Officieel heet het ‘Heisarium’. Ingericht in 1997. Je ziet er vooral heide, rododendrons en veel vaste planten zoals lavendel. Eigenlijk is het een parkje in een park. Prachtig onderhouden, veel bankjes ook. Toch krijg ik de indruk dat hier niet vaak iemand zit.

Op de tweede plaats: de paddenpoel. Schuin tegenover de schooltuinen. Is pas een of twee jaar geleden aangelegd. Een onverhard pad loopt eromheen, en daarmee snij je weer de bocht af van het fietspad. Het is een lief, klein stukje natuur waar het krioelt van allerlei gedierte.

Bovenaan mijn lijstje staan de schooltuinen. Of beter gezegd: de afdeling Natuur en Milieu Educatie van het Stadsdeel Amsterdam Noord. Hier krijgen zo’n 500 schoolkinderen per jaar les in tuinieren, maar ook over natuur en milieu. Ik heb zelf vroeger ook een schooltuin gehad, op de Heggerankweg, en bewaar er goede herinneringen aan. Het gewroet in de aarde, bloemen zien opkomen uit zaad, eten wat je gezaaid hebt, het is allemaal even leuk als je klein bent.

Wat niet veel mensen weten: het schoontuinencomplex is toegankelijk voor individuele bezoekers. Dagelijks van 08.00 tot 17.00 uur. Je kunt hier gewoon even rondwandelen. Checken hoe de kinderen vorderen. Hun zelfgemaakte naambordjes bewonderen. Het kabouterpad volgen (een hakselpad dat om het hele terrein loopt – erg leuk!). Of gewoon op een bankje zitten, kijken naar de levende have.

www.noord.amsterdam.nl/nme 

 

Dwars door het Ilperveld

Zondag 16 juni 2013 - Vandaag combineer ik een verjaardagsfeestje in Purmerend met een fietstochtje. De route naar Purmerend is in principe heel eenvoudig: als je het kanaal volgt, kom je er vanzelf. Mijn broertje heeft dat ooit zelf ontdekt, toen hij een jaar of tien was. Samen met een vriendje was hij gewoon gaan fietsen. Zonder iets te zeggen. Gelukkig had dat vriendje een tante in Purmerend die het besef had om zo snel mogelijk te melden dat zij twee jongetjes voor haar deur had staan. Een mooi verhaal. Toch dacht mijn moeder daar anders over...

Ik ga niet rechtstreeks maar kies voor een ommetje via het Schouw naar Landsmeer. Het pontje over het kanaal wordt op dit moment verplaatst tot even voorbij het Dijkhuis. Tijdens de verbouwing vaart er een klein overzetbootje. Net zo leuk eigenlijk. Ik fiets door de Van Beekstraat en ga in het dorp rechtsaf, richting Den Ilp. Het is lekker rustig fietsen; er valt genoeg te zien. Overal hangen rugzakken en schooltassen aan de gevels. Voortuinen zijn klaar voor de zomer. Huizen staan netjes in de verf. Het is even zoeken, maar aan het eind van Den Ilp begint een fietspad dwars door het Ilperveld. 

Dit pad door het Ilperveld is een van mijn favoriete routes. Bij voorkeur fiets ik hier met de wind in de rug. Op die manier hoor ik alle geluiden die er zijn. Sterker nog: ik hoor er stilte. Want dat maakt het hier zo bijzonder. Je hoort helemaal niets. Geen auto’s of motoren, geen gezoem dat niet te herleiden valt. Nee, helemaal niets. Behalve dan hier en daar een vogel, of een loeiende koe. En om te kijken? Ook daarvan kan ik zeggen: nee, er is ogenschijnlijk niet veel te zien. Behalve een eindeloze leegte die toch (of juist daardoor?) werkelijk prachtig is. Alleen in de verte, aan de horizon, zie je de kerktoren van Ilpendam. Dat alles maakt het een echt fijn fietspad.

Het Ilperveld ligt ingeklemd tussen Landsmeer, Den Ilp, Purmerland en het Noordhollandsch Kanaal. Het gebied is onlangs officieel erkend als belangrijk Europees natuurgebied: het wordt ‘Naturagebied’. Daar zijn er 120 van in Nederland. Het krijgt daardoor Europese bescherming. Wil je meer zien van het Ilperveld, dan kan dat eigenlijk alleen met een fluisterbootje. Ga daarvoor naar het bezoekerscentrum aan de Kanaaldijk.

www.landschapnoordholland.nl/natuurgebieden/bezoekerscentra/bezoekerscentrum-ilperveld

Mijn jeugd in Noord

Dinsdag 11 juni 2013 - ‘Mijn jeugd in Noord’ is de titel van de tentoonstelling die tot en met 1 september te zien is in Museum De Noord, Zamenhofstraat 28a. Een bezoek aan dit museum staat hoog op mijn lijstje. En met deze nieuwe expositie (sinds afgelopen weekend geopend), is het voor mij niet moeilijk om de daad bij het woord te voegen.

Het museum is gevestigd in een voormalig badhuis. Het is dus niet groot. De helft van de benedenverdieping wordt in beslag genomen door de permanente tentoonstelling. De andere helft is gewijd aan ‘Mijn jeugd in Noord’. De ruimte is aangekleed met wat meubels, keukengerei, een schoolbank, leesboeken, foto’s. Er hangen fotokopieën uit een poesiealbum; de gedichtjes zijn dezelfde als in mijn eigen album. Er is een kleine selectie lp’s die je ter plekke mag draaien op een originele pickup. Ik zet Simon & Garfunkel op. Dan zie ik de plaatjesboeken liggen van Piggelmee, een geschenkboek van Van Nelle koffie. Ik heb het mijne verslonden, vroeger, en kan het niet laten er weer helemaal doorheen te bladeren. Wat een prachtige moraal! Voor wie het niet (meer) weet: wees tevreden met wat je hebt en overvraag niet.

In deze tentoonstelling staan de verhalen van verschillende noorderlingen centraal, dat maakt het leuk. Je kunt ze lezen op de wand, beluisteren met een koptelefoon terwijl je naar een video kijkt, en beluisteren als je een van de wandkastjes opent. Die kastjes zijn dan weer gevuld met voorwerpen en foto’s die betrekking hebben op de verhalen. Erg smaakvol gedaan. De meeste verhalen hebben overigens betrekking op de jaren 50.

Op de bovenverdieping bekijk ik nog wat video’s over Noord. Daardoor weet ik nu dat Nieuwendammerdijk 323 feitelijk het oudste huis is van Amsterdam: het houten skelet dateert van rond 1600. Ook zie ik de plannen voor een brug over het IJ die er nooit kwam en het ware verhaal achter de watersnoodramp in 1960. Qua aantal video’s had ik nog wel een uurtje kunnen blijven...

www.museumamsterdamnoord.nl

Open Atelierroute Noord 2013

Zaterdag 1 juni 2013 - Zoals elk jaar is er ook dit jaar weer een open atelierroute in Noord. Meestal zo eind mei, begin juni. Twee dagen lang stellen individuele kunstenaars hun atelier open voor bezichtiging, verzamelgebouwen organiseren groepsexposities en bijzondere locaties openen hun deuren. Het is altijd een mooi moment om de fiets te pakken en kriskras door Noord te fietsen.

Voor het eerst is er ook een centrale expositie in de Kromhouthal, naast Restaurant Stork, aan het IJ. Deze expositie is afgelopen donderdag geopend, ik ben er gisteren even gaan kijken. Het is een overzichtstentoonstelling: van alle deelnemende kunstenaars hangt of staat er één werk. De hal is echter zo machtig groot en indrukwekkend, dat sommige werken er een beetje verloren bij staan/hangen. Maar dat was gisteren…

Vandaag wil ik per se kijken in de Augustinuskerk aan de Nieuwendammerdijk. Die locatie is (voor het eerst?) ook opgenomen in de route. We treffen er de jazzformatie ‘Ears Wide Open’, een bekende naam in het Noordse circuit. Ooit eerder gehoord en de moeite waard; het betekent genieten van een gratis concert van zeker een uur. Zomaar, op zaterdagmiddag. Daarna toch nog langs wat ateliers gegaan. Maar de prikkeling om op zoek te gaan naar andere bijzondere locaties is – bij mij althans – flink aangewakkerd. Morgen wil ik naar het huis van André Volten, een beeldend kunstenaar (overleden in 2002) die naam gemaakt heeft met grote, abstracte objecten, vaak van roestvast staal. Zijn huis annex atelier aan de Asterdwarsweg 10 is bovendien het enig overgebleven (poort)gebouw van het voormalige Asterdorp. Normaal altijd gesloten voor publiek. En wat ik daarna ga bekijken? Dat laat ik afhangen van het moment. Er zijn zoveel plekken waar je heen kunt. Van Holysloot tot Eye, van NDSM tot Durgerdam. Je hebt een boekje nodig, maar het is evengoed veel te veel om allemaal te gaan zien. Gelukkig is er volgend jaar weer een atelierroute.

www.openateliersnoord.nl