Volg de dijk, tot aan Marken

Zaterdag 27 april 2013 - Met de fiets volg ik vandaag de Noorder IJ- en Zeedijk. Deze dijk loopt van Hoorn naar Amsterdam en is zo’n 40 kilometer lang. Elke kilometer staat er een paal die je hieraan herinnert. Ik stap op bij Durgerdam en ga er af bij Marken. De heenweg heb ik tegenwind, de hele dijk lang. Maar wat maakt het uit. Ik fiets helemaal alleen, bovenop de dijk, met een geweldig uitzicht naar beide kanten. Rechts het IJsselmeer, met in de verte Almere. Links de polder, het Kinselmeer, af en toe een camping, wat boerderijen, maar vooral veel natuur. Als je vogelgeluiden zou kunnen fotograferen, dan had ik mijn geheugenkaartje ermee volgeschoten. Wat een fijn gehoor. En wat voelt die zon goed. De lage voorjaarszon zorgt voor een prachtige schittering op het water. Als ik in Uitdam kom, is het of de tijd heeft stilgestaan. Wat is het hier rustiek, verstild Hollands, of zo iets. Zeer de moeite waard om heel langzaam doorheen te fietsen.

Daarna is het nog even buffelen (de wind blijft tegen) maar daar is de beloning: Marken. Toeristen hebben groot gelijk om dit schiereiland in grote getale te bezoeken: het is hier enig. De houten huizen staan perfect in de verf, was wappert op de bleekveldjes, rustieke paadjes leiden je vanzelf naar de haven. En daar is meer dan voldoende horeca. Toevallig is het vandaag Nationale Reddingbootdag (dan kun je op Marken meevaren met de reddingboot terwijl die spectaculaire operaties uitvoert - leuk voor de kids). Zelf hou ik het bij koffie met appeltaart. Omdat ik kilometers moet maken (beter gezegd: ik moet mijn billen weer laten wennen aan het zadel van mijn racefiets – elk jaar moet dat opnieuw), koop ik een enkeltje voor de boot naar Volendam. Vandaar vlieg ik (met wind in de rug!) via Monnickendam en Broek in Waterland terug naar Amsterdam. Je kunt vanaf Marken ook de korte route nemen: via Zuiderwoude en de Poppendammergouw (15 km).

Wil je meer van Marken zien, maak dan een rondwandeling: loop over de zuid-dijk richting de vuurtoren en dan midden over het eiland terug naar de haven. Je hebt dan goed zicht op de verschillende werven. Is om en nabij 7 km.

www.waterland.nl/over-waterland/kernen/marken/

Mijke's Middag met live muziek

Vrijdag 19 april 2013 - Vanmiddag hebben we afgesproken in de stad: we gaan naar Mijke’s Middag Live. Mijke’s Middag is een radioprogramma met vooral soul en jazz muziek, dagelijks te horen op Radio 6 van 16.00 uur tot 19.00 uur. Eens in de week, op vrijdagmiddag, zenden ze live uit. Normaal gesproken vanuit het MC Theater, maar de komende zes weken vanuit het Compagnietheater op de Kloveniersburgwal. Zo’n uitzending bijwonen is gratis.

Vaste ingrediënten zijn: presentatrice Mijke van Wijk, de huisband The Ob6sions en een aantal bekende en minder bekende musici die eerst eigen werk spelen en vervolgens samen, met de huisband én met elkaar, gaan jammen. Het podium is opgebouwd in de foyer op de begane grond. De bar is geopend. Je kunt erbij zitten of aan een statafel hangen. Er heerst een ontspannen sfeertje van ‘alles mag’. Het maakt niet uit of je veel praat of dat je intensief luistert. Het is als een live-concert in een café. De geluidstechnicus zorgt er wel voor dat het geroezemoes niet op de radio komt. Applaus wordt natuurlijk wel doorgegeven. Mijke is herkenbaar aan haar koptelefoon, microfoon en draaiboek in de hand. Zij introduceert de musici en praat de nummers aan elkaar.

Bij elke live uitzending worden verschillende musici geboekt, dat maakt de middag ook zo gevarieerd. Vanmiddag start de uitzending met een optreden van Benjamin Herman in een minimale bezetting: saxofoon, bas en drums. Op zijn nieuwste cd speelt hij rustige laid-back jazzstandards; om dit te illustreren speelt Herman zijn partij in een half-liggende houding, lekker onderuitgezakt op het podium. Is wat voor te zeggen. Vervolgens is het de beurt aan Iman Spaargaren, ook een saxofonist maar met meer ingetogen nummers die daardoor bijzonderder zijn, de soulformatie Pure Soul Power en de huisband met Tasha (van Tasha’s World). De middag eindigt met een echte soulklassieker waarbij bijna iedereen op het podium staat. Voor herhaling vatbaar!

www.radio6.nl/mijkesmiddag/#!/programma/343/mijkes-middag-live.html

 

Beeldhouwen in de buurt

Woensdag 17 april 2013 - Elke woendagochtend, alweer een jaartje of vijf, fiets ik dwars door Noord naar mijn beeldhouwclubje in tuindorp Oostzaan. Meestal plan ik mijn route via de Buiksloter- en Landsmeerderdijk. Ik kom dan ook langs die groene open vlakte, de Wilmkebreek. Altijd zie ik hier vogels scharrelen. Soms graast er vee. Maar waar komt dat vee dan vandaan? Ik zie nergens een boerderij. Wie dit weet, mag het me melden.

Vandaag start een nieuwe cursus ‘Beeldhouwen in speksteen’. Stichting Welsaen organiseert deze cursus zes keer per jaar*. Tijdens vakanties, als het buurthuis gesloten is, tref je ons groepje op woensdag aan in het atelier van de docente, Merle Carvalho. Dat is ook in Noord. Je kunt dus wel zeggen dat ik, het hele jaar rond, elke woensdag aan het hakken ben. En wat is nu zo verslavend aan beeldhouwen? Dat is dat zo’n ruwe steen keihard is. Je moet echt je best doen om er wat vanaf te halen. En wat eraf is, is eraf. Soms spat er een hoofd af, of een voet, en dan moet je kiezen: ga je lijmen of maak je er iets anders van. Heb je de ruwe vorm uitgehakt, dan volgt het vijlen en raspen. En tot slot ga je polijsten. In dat stadium voelt een steen zo zacht als een babyhuidje.  Ik – en velen met mij – heb op deze manier al heel wat beeldjes gehakt.

In dit verband is het leuk om te melden dat we met 15 vrouwen gaan exposeren: op zaterdag 4 en zondag 5 mei, van 13.00 tot 17.00 uur in Het Weefhuis, Lagedijk 39 in Zaandijk. Kom je kijken? Maak er dan een toeristische (fiets)tocht van. Bezoek de Zaanse Schans, dat ligt vlakbij, of rij via Westzaan, een nog onbedorven, klassiek Zaans lintdorp. Je komt ogen tekort…

www.hetweefhuis.nl/beeldhouwgroep-molenwijk

 

 

*Er is plaats voor nieuwe cursisten: zowel op dinsdagavond als woensdagochtend. Voor informatie: www.welsaen.nl/cursussen/creatief.php

 

Masterclass in het Conservatorium

Donderdag 11 april 2013 - Een masterclass volgen. Dat ligt niet voor de hand. Toch is het leuk om af en toe te doen. Het Conservatorium van Amsterdam biedt die mogelijkheid. Gratis. Het nieuwe gebouw (hoewel nieuw, het staat er al een jaar of vijf) is gevestigd aan de Oosterdokskade, naast de Centrale Bibliotheek.

Ik heb er eerder een masterclass bijgewoond: toen was een beroemd saxofonist uitgenodigd. Jonge jazzmusici werd gevraagd te improviseren; dat deden de meesten door zoveel mogelijk nootjes te laten horen. Vervolgens deed de ‘master’ voor hoe je kunt soleren op één noot. Iedereen was onder de indruk. Groot applaus. Zeker nadat de studenten lieten horen dat ze het hadden begrepen.

Vandaag staan twee masterclasses op het programma. In de Bernard Haitinkzaal geeft Dimitri Bashkirov een masterclass piano. Beethoven om precies te zijn. Het is een moeizame les. Bashkirov is een bevlogen man, maar erg dwingend in zijn uitleg. Kortom: niet fijn om naar te kijken (dat kan ook gebeuren…). Daarom pak ik mijn boeltje op en ga ik naar de tweede masterclass. De Amsterdam Blue Note zaal is gereserveerd voor jazz vocaliste Nancy Marano. Ze zit voor het podium (haar silhouet is te zien op de foto) en luistert aandachtig. Elke student(e) krijgt een half uur. Het gaat natuurlijk om de zang, maar daarnaast om de beleving, het interpreteren van de song en het aansturen van het begeleidingstrio. Het is opvallend hoe een paar opmerkingen zo’n groot effect kunnen hebben. Bij de ene student pakt ze uitspraak aan, bij de andere duikt ze in het tempo. Student Robert weet de kritiek van Marano perfect om te zetten; hij maakt er een prachtige performance van en dat laat de zaal dan ook blijken. Leuk om te zien; ik krijg hier een goed gevoel van. Het jazz trio dat als begeleidingsband optreedt speelt lekker, ik hoor mooie stemmen, lekkere jazzy nummers. En ik steek er weer wat van op!

Een masterclass bijwonen is openbaar. In de agenda van het Conservatorium van Amsterdam staan ze aangekondigd. Sommige zijn erg intiem, maar als er ‘Haitinkzaal’ of ‘Blue Note’ bij staat, dan kun je vrij anoniem aanschuiven. Nog een laatste tip: vrijdag 19 april om 14.20 uur geven studenten Javaanse Gamelan een concert in de Haitinkzaal… Lijkt me ook bijzonder.

www.ahk.nl/conservatorium/actueel/agenda

Struinen door de IJ-Hallen

Zaterdag 6 april 2013 - De IJ-Hallen, op de voormalige NDSM werf, hebben een behoorlijke reputatie opgebouwd als vlooienmarkt. Elk eerste weekend van de maand is het zover, zaterdag en zondag van 09.00 tot 16.30 uur. En dat wordt elke keer opnieuw breed aangekondigd. Het is alweer lang geleden dat ik de IJ-markt bezocht (dat was toen de naam). Toen moest ik 2,50 entree betalen, nu is de prijs opgetrokken naar 4,50. Maar wat is deze markt groot geworden! Twee hallen zijn bijna helemaal gevuld met kramen. Ook buiten, in de loop van en naar beide hallen en de kassa staan kramen opgesteld. Als ik de folder mag geloven worden er zo’n 750 kramen verhuurd en is het hiermee de grootste vlooienmarkt van Nederland.

Ik begin bij hal 2 (vraag me niet waarom) en dat valt me niet tegen. Je hoort wel eens roepen dat men hier vooral rommel verkoopt, maar daar ben ik het niet mee eens. Er staan leuke kramen tussen. Wel veel kleding ook, maar ook echt wel spul voor de verzamelaar. Kleinmeubelen, serviesgoed, grappige hebbedingen, ik zag iemand twee mooie leren tassen kopen. Belangrijk is wel dat je vroeg bent. Dan zijn de ware pareltjes nog niet verkocht. Hal 1 is wat gestructureerder ingericht: alle kramen staan in nette rijen opgesteld. Mijn voorkeur gaat uit naar hal 2; daar voegen de kramen zich tussen de industriële erfenis van deze voormalige scheepsbouwtempel. Overal om je heen zie je stalen gevaartes, bouten in de vloer, constructies aan het plafond. En achter het hek het gedeelte waar kunstenaars een atelier hebben. Ik moet zeggen: dat alles geeft wel een heel bijzondere sfeer aan deze markt.

Natuurlijk zijn de IJ-Hallen ook een uitje voor mensen die niet van plan zijn iets te kopen (zoals ik). Want er valt genoeg te zien en te beleven. Zelf weet ik evengoed nog een mooi boek te scoren. Verder blijft het bij een portie poffertjes.

www.ij-hallen.nl